India Trip - Part 1

కవిత పెళ్ళైన తర్వాత దాదాపు ఒక సంవత్సరంకి కవిత అన్నయ్య కృష్ణ పెళ్ళి కుదిరింది. కవిత ముందే పెళ్ళికూతురి ఫోటో చూసింది. అమ్మయి పేరు శ్రీజయ లక్ష్మి. అందరూ జయ అంటారు. అమ్మాయి అందరికీ చాలా నచ్చింది. మంచి కళ గల మొహం. అన్ని విధాలా నచ్చిన సంభందం లో ఒకటే ఇబ్బంది. అమ్మాయికి 24 ఏళ్ళే. కృష్ణ కి 29 ఏళ్ళు. మరీ చిన్నది అమ్మాయి అనుకున్నారు. కవిత కూడా వధ్దనే అంది. కాని, చివరికి అన్నీ కుదిరినప్పుడు వయసు ఒక్కటి పర్వాలేదు అనుకుని, పెళ్ళీ కుదుర్చుకున్నారు.

కవితకి బ్యాంక్ లో శలవ దొరకటం అంత కష్టంకాదు. కానీ, సురేష్ కి శలవ దొరకలేదు. అందుకని కవిత అంటరిగా భారతదేశం వెళ్ళటానికి నిర్ణయించుకుంది. పెళ్ళికి ఇంకా రెండు వారాలు ఉందనగా, భారతదేశంలో దిగింది కవిత. విమానాశ్రయానికి కవిత అమ్మ, నాన్న, చెల్లెలు చరిత, అన్నయ్య అందరూ వచ్చారు. ఒక రోజు హైదరాబాదులోనే ఉండి, కాకినాడ చేరారు.

కవితకి మహా ఉత్సాహంగా ఉంది. చాలా రోజుల తర్వాత అమ్మ వాళ్లని కలవటంకాకుండా, పెళ్ళికి రావటంతో, ఇంట్లో ఎంతో సందడిగా ఉంది. కవితకి, చెల్లెలు చరితకి కబుర్లకి అంతే లేదు. చరితకి 22 ఏళ్ళు. మొన్నే M.Sc పూర్తి చేసింది. కవితకన్నా సన్నగా, ఇంకొంచం అందంగా ఉంటుంది. ఇంకా పసితనపు అమాయకత్యం పూర్తిగా పోకుండానే పెద్దమనిషిలా ఉండాలని ప్రయత్నించే ముగ్ధ, చరిత.

పెళ్ళికి ఇంకా 10 రోజులు ఉందనగా, ఒక పొద్దున్న...

అప్పటికే చాలామంది బంధువులు వచ్చేసారు. కవిత వాళ్ళింటిలో చాలా కాలం తర్వాత జరుగుతున్న వేడుక ఇది. పైగా పిల్లలకి వేసవి శలవలు కావటంతో పిల్లలకి సరదాగా ఉంటుందని అందరూ ముందే వచ్చేసారు. ఇల్లంతా సందడిగా, గందరగోళంగా ఉంది. ఒక పక్కన పిల్లలు పరిగెడుతున్నారు, ఇంకో పక్కన పెద్దలు ఇల్లెగిరిపోయేట్టు కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు.

లోపలి పడకగదికి ఆనుకుని ఉన్న స్నానాల గదిలో స్నానం చేసి, చీర కట్టుకోవటానికి చీర తీసింది కవిత. " ఇదొక గోల ఈ బాత్ రూంలో. అంతా తడైపోయింది. ఇక్కడ చీర ఎలా కట్టుకోవాలి?" అని విసుక్కుంటూ, తలుపు కొంచం తీసి పడక గదిలో ఎవరన్నా ఉన్నారేమో అని చూసింది. అమ్మ మాట విని, " ఇంకెవరన్నా ఉన్నారే అక్కడా? రావచ్చా?" అని అరిచింది.
"పర్వాలేదు రా, మన రాంబాబుగాడే ఉంది ఇక్కడ" అంది వర్ధని గారు.
"ఓ, రాంబాబేనా" అంటూ బయటకి వచ్చింది కవిత.

కవిత రాంబాబుని చూసి నాలుగేళ్ళు అయ్యింది. అప్పుడు రాంబాబుకి 12 ఏళ్ళు.

కవిత లంగా మాత్రమే వేసుకుని, తువ్వాలు చున్నీలాగా భుజాల చుట్టూ వేసుకుని, ఒక చేత్తో తువ్వాలు పడకుండా పట్టుకుంటూ, ఇంకో చేత్తో చీర జాకెట్టు పట్టుకుని బాత్ రూం లో నుంచి బయటికి వచ్చింది. రాంబాబు ని చూసి కొంచం ఆశ్చర్య పోయింది. ఈ నాలుగేళ్ళలో చాలా మారిపోయాడు. చిన్న పిల్లాడిలా లేదు. చినిగిన నిక్కరు వేసుకోలేదు. ప్యాంటు,చొక్క వేసుకున్నాడు. కొంచం మీసం కూడా వచ్చినట్టుంది. మొహంలో నునపు తగ్గి కొంచం మగతనం ప్రవేసించింది. అసలే అందగాడేమో, జుట్టు బాగా పెరిగి, సరిగా దువ్వక ఇంకా అందంగా కనపడుతున్నాడు. చక్కటి పలువరస కనబడేట్టుం నవ్వుతూ, "ఎలా ఉన్నావు వదినా" అన్నాడు. రాంబాబు నవ్వులో అమాయకత్వం ఇంకా పోలేదు. గొంతులో మాత్రం చాలా గరగర వచ్చింది.

"ఓరిని, వీడు ఇంకో రెండేళ్ళలో ఆడపిల్లల మనసుల్లో మంటలు రేపుతాడు" అనుకుంది కవిత.

రాంబాబు వాళ్ళు కవితా వాళ్ళకి దూరపు బంధువులు. రాంబాబు కవితని, చరితని వదినా అని, కవిత తల్లి వర్ధని గారిని అత్తమ్మ అని పిలుస్తుంటాడు. సరైన వరస ఏమిటో ఎవరికీ తెలియదు.

"బానే ఉన్నారా. నువ్విప్పుడు ఏ తరగతి?" అని అడుగుతూ చేతిలో ఉన్న బట్టలు మంచం మీద పడేసి, తువ్వాలు సరిగ్గా భుజాల చుట్టు లాక్కుంటూ, రాంబాబు కేసి తిరిగి నుంచుంది కవిత.

" ఇంటర్మీడియట్" అన్నాడు రాంబాబు, కవితని ఎవరో దేవకన్యని చూసినట్టు చూస్తూ. ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ రంబాబు గమనించలేదు కవిత ఎంత అందమైనదో. పైన తువ్వాలు మాత్రమే కప్పుకోవటంతో కవిం తెల్లటి చేత్లు భుజాలదాకా కనిపిస్తున్నాయి. మరీ అంత వెడల్పాటి తువ్వాలు కాకపోవటంతొ కవిత కదిలిలప్పుడూ నీళ్ళ బిందువులు నిండి ఉన్న కవిత బొడ్డు తువ్వాలు వెనకాలనుంచి తొంగి చూస్తోంది. అంత అందమైన అమ్మాయిని అంత
దగ్గరగా చూసి రంబాబుకి పెదాలు తడి ఆరిపోయాయి. "బాగా చదువుతున్నావా?" అన్న కవిత ప్రశ్నకి " బానే చదువుతున్నాను" అని చెప్దామని అనుకున్నా, రాంబాబు నోట్లోనించి "ఊ" అని తప్ప రాలేదు.

కవిత రాంబాబు పరిస్థితి గమనించ లేదు. రాంబాబు బాల్యం దాటి యవ్వనంలోకి ప్రవేశించాడు అన్న ఊహ కవితకి రాలేదు. ఇంకా చిన్నవాడిగానే కనపడుతున్నాడు.

" అటు తిరగరా చీర కట్టుకోవాలి. అమ్మా నువ్వు కూడా" అంది కవిత. రాంబాబు గోడమీద ఉన్న దేవుడి పటంకేసి తిరిగాడు. వర్ధని గారు, "నేను బాత్ రూం కి వెళ్ళాలిలే" అంటూ లేచి వెళ్ళి పోయారు.

వర్ధనమ్మ గారు బాత్రూం తలుపు వేసుకున్నాన, కవిత ఇంకొకసారి రాంబాబు గోడకేసి తిరిగాడు అని నిర్ధారించుకున్న తర్వాత, పైన కప్పుకున్న తువ్వాలు తీసి మంచం మీద పడేసింది కవిత. తల వంచి లంగా బొందు సరిగా కట్టుకుంటూ, "ఇంతకీ ఏ గూపు రా నువ్వు?" అడిగింది రాంబాబుని.

రాంబాబు నోట మాటలేదు. తల ఎత్తి రాంబాబుకేసి చూసింది. గోడకేసి తిరిగే ఉన్నాడు. నిశ్శబ్ధంగా నించున్నాడు.

మళ్ళీ తల వంచుకుని, లంగా బొందు సరిగ్గా కట్టుకుని, మంచంమీద ఉన్న బ్రా చేతిలోకి తీసుకుని, మళ్ళీ అడిగింది, "నిద్రపోతున్నావా? ఏ గ్రూపు నువ్వు?"

గొంతు తడి ఆరిపోయినవాడిలా మాట కష్టం మీద గొంతు పెగుచుకుంటున్నట్టు, తడబడుతూ చెప్పాడు, "ఎం.. ఎం.పి.సి".

పౌర్ణమి చంద్రుణ్ణి నల్ల మేఘం కప్పేసినట్టు, తెల్లటి, గుండ్రటి స్తనాలని నల్లటి బ్రా తో కప్పేసింది కవిత. చేతులు వెనక్కి పెట్టి హుక్స్ పెట్టుకుంటూ, అడిగింది "ఎం.పి.సి. తీసుకున్నావు, చదవగలవా?"

బ్రా పని పూర్తి చేసి, జాకట్టూ తీసుకుని రాంబాబు వైపు చూసింది. రాంబాబు వీపు తనవైపు పెట్టి నించున్నా, అతను ఎదో ఇబ్బందిగా ఉన్నట్టు తెలుస్తోంది కవితకి. " మరీ ఇలా చిన్నపిల్లాడిలాగా వాడిని గది లో ఉంచి బట్టలు మార్చుకుంటుంటే నచ్చలేదేమో" అనుకుని నవ్వుకుంది. ఏదో అర్థంకాకుండా సమాధానం చెప్పాడు. జాకెట్టు వేసుకుని, చీర కట్టుకుంటున్నంత సేపూ ఏదో అడుగుతూనే ఉంది కవిత. రాంబాబు తడబడుతూ చెప్తూనే ఉన్నాడు.

చీర కట్టుకోవటం అయిపోయాక, " సరే, ఇంక తిరగచ్చు" అంది కవిత, అద్దం లో చూసుకుంటూ. రాంబాబు మొహం ఎర్రగా ఉంది. నుదుటి మీద స్వేదబిందువులు కనిపిస్తున్నాయి. " మళ్ళీ కనిపిస్తాను వదినా" అని వెళ్ళి పోయాడు రాంబాబు. కవితకి అర్థం కాలేదు. "ఏమిటి రాంబాబు వింతగా ప్రవర్తిస్తున్నాడు?" అనుకుంటూ, గదిలో రాంబాబు నుంచున్న వైపు చూసింది.

ఒక్కసార్గి కవిత మొహం ఎర్రగా అయిపోయింది ఏమి జరిగిందో అర్థం అయ్యేసరికి. రాంబాబు నుంచున్న చోట గోడకి దేవుడి పటం ఉంది. రాంబాబు నుంచున్న చోటులో నుంచుంటే, దేవుడి పటంకి బిగించి ఉన్న గాజు పలకలో నించి కవిత బానే కనిపిస్తోంది. పైగా కవిత వెలుగులో నుంచుందేమో, చక్కగా అద్దంలో చూసినంత బాగా కనిపిస్తోంది! "అంటే, రాంబాబు అంతా చూసాడన్నమాట!" అనుకుంది.

నిజానికి జరిగింది అదే. రాంబాబు అక్కడ నుంచుని, లంగా మాత్రమే వేసుకుని ఉన్న కవితని, ఆమె అర్థనగ్న సౌందర్యాన్ని, లంగా బొందు గట్టిగా లాగినప్పుడూ భారంగా కదిలిన ఆమె వక్షాలని, అన్నీ చక్కగా చూసాడు. కొత్తగా యవ్వనంలో ప్రవేసించిన అతని శరీరంలో మార్పులు జరుగసాగాయి. అతనికి ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి కవిత వక్షాన్ని చేతితో తాకాలి అనిపించింది. ఆమె పెద్ద స్తనాలలో తల పెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకోవాలనిపించింది. ఇంకా ఏదో చెయ్యాలనిపించింది. కాని అతనికి ధైర్యం చాలలేదు. అతనికి తెలిసింది ఒకటే. హడావిడిగా బాత్రూం కేసి పరిగెత్తాడు.

అతను వెళ్ళిపోయాక విషం గ్రహించిన కవిత సిగ్గుతో చచ్చిపోయింది. "ఇప్పుడు వెళ్ళి రాంబాబుకి మళ్ళీ కనపడటం ఎలాగా?" అని ఆలోచించింది. చివరికి ఏమీ జరగనట్టు ఉండటానికి నిశ్చయించుకుని, హాల్ లోకి వెళ్ళింది.

( సశేషం)

Ladies Day Out - Final Part

ఒక్కసారి పెద్దగా నవ్వేసింది కవిత. నవ్వు ఆపుకోలేక మంచంమీద వెనక్కి పడిపోయి, ఆగకుండా ఒక నిమిషం నవ్వింది. నవ్వు ఆపుకుంటూ, పొట్టమీద చేయి పెట్టుకుని, అడిగింది, "అతను ఏమి చేసాడు?"
"ఏమి చేయలేదు. అరవలేడు గట్టిగా. అయినా నేను పారిపోయి వచ్చేసాను. మళ్ళీ నా దగ్గరకి కూడా రాలేదు."

ఇద్దరూ అలా చాలా సేపు నవ్వుతూనే ఉన్నారు. చివరికి కవిత అంది, "నువ్వు కథానాయకురాలివే! ఇంతేనా ఇంకేవైనా adventures ఉన్నాయా గతంలో?"
"చాలా ఉన్నాయి. అన్నీ చెప్తాలే తర్వాత. ఇంక పడుకుందాం"

ఇద్దరూ good night చెప్పుకుని, పడుకున్నారు. స్మిత వెంటనే నిద్రపోయింది. కవితకి వెంటనే నిద్ర పట్టలేదు. చాలా సేపు అలాగే ఆలోచిస్తూ పడుకుంది. "సురేష్ వాళ్ళు training కి వెళ్ళటం మంచిది అయింది ఒక రకంగా. స్మిత మంచి friend అయ్యింది. స్మిత రోజురోజుకీ ఇంకా ఇంకా నచ్చేస్తోంది. భలే సరదాగా ఉంటుంది." అలా ఆలోచిస్తూ సగం నిద్రలోకి జారిపోయింది కవిత.

మనం సగం నిద్రలో ఉన్నప్పుడు మన ఆలోచనలకు వాటి స్వంత రూపుదాల్చి, మన అదుపు తప్పి, ఊహాలోకంలో విహరిస్తాయి అనుకుంటాను. జాగ్రుదావస్తకి, సుషుప్తి కి మధ్య ఉన్న ప్రపంచం ఒక భయం, కాలం, కట్టుబాట్లు లేని ప్రపంచం. అలాంటి అవస్థలో ఉన్న కవితకి, తను ఇందాక చూసిన స్మిత అందమైన శరీరం గుర్తువచ్చింది. తనకి తెలియకుండానే పెదవులమీద చిరునవ్వుతో స్మిత గురించి ఆలోచించసాగింది. అలా panty తప్ప ఏమీ లేకుండా కూర్చుని ఉంటే ఎంత బావుంది స్మిత! నున్నగా లావుగా ఉన్న తొడలు, కొంచం లావుగా, కొవ్వుతో నున్నగా ఉన్న నడుము, చిన్నవైనా గట్టిగా, గుండ్రంగా, తీర్చి దిద్దినట్టు ఉన్న వక్షాలు. పిరుదులు కనపడలేదు కానీ, నడుమునిబట్టి చూస్తే పెద్దగానే ఉండచ్చు. రెండు వక్షాల మధ్య లోయలో కూలిన శిఖరంలా పుట్టుమచ్చ. పెద్ద teddy bear లా ఉంది. గట్టిగా కౌగలించుకుంటే ఎలాఉంటుందో! రెండు చేతులూ నడుముచుట్టూ వేసి, ఆ సన్నటి పెదాలమీద ముద్దు పెట్టుకుంటే ఎంత బావుంటుందో! ప్రవీణ్ ఆ పుట్టుమచ్చని ఎన్నిసార్లు ముద్దు పెట్టుకున్నాడో! ఈర్శగా అనిపించింది ప్రవీణ్ అంటే.

సగం నిద్రలో పూర్తిగా అదుపు తప్పిన కవిత మనసు, వెర్రిగా పరుగులు పెడుతోంది. మనసులో పూర్తిగా ఏర్పడని ఆలోచనలు దొర్లిపోతున్నాయి. తన నాలుక చివరతో తడిలేపనం రాయించుకుంటూన్న స్మిత పెదవులు, తన పళ్ళ మధ్య పాములా కదులుతున్న స్మిత నాలుక, నగ్నంగా ఒరుసుకుంటున్న వక్షాలు, కవిత పెద్ద స్తనాల మధ్య ఇరుక్కుని నలిగిపోతున్న స్మిత స్తనం, పట్టలేని సుఖంతో మెలికలు తిరుగుతున్న స్మిత నడుము చుట్టూ వడ్డాణంలా తన చేతులు, చెమటకి తడిసిన తన వీపుమీద గుచ్చుకుంటున్న స్మిత గోళ్ళు. ఎవరివి ఎవరివో తెలియకుండా పెనవేసుకున్న నాలుగు కాళ్ళు. కవితకి తెలియకుండా నిద్ర పట్టేసింది.

* * * *

గాఢనిద్రలో ఉన్న కవితకి బాగా దాహం వేస్తూ ఉండటంతొ మెలకువ వచ్చింది. పూర్తిగా లేవకుండానే, దాహాన్ని పట్టించుకోకుండా నిద్ర పోదామని ప్రయత్నించింది. కానీ 5 నిమిచాలలో మళ్ళీ మెలకువ వచ్చేసింది. హటత్తుగా నిద్రలోనించి లేచిన కవితకి తను ఎక్కడ ఉందో అర్థం కాలేదు. ఇంట్లో ఉన్నట్టు లేదు. తన మీద ఎవరో ఒక చెయ్యి ఒక కాలు వేసుకుని పడుకుని ఉన్నారు. సురేష్ అలా పడుకోడే!

ఒక్క క్షణం తర్వాత అంతా గుర్తు వచ్చింది కవితకి. తను స్మిత వాళ్ళింటిలో ఉంది. తనమీద చేయి వేసుకుని నిద్ర పోతోంది స్మిత! స్మితకి అలా పడుకోవటం అలవాటేమో, వెల్లకిలా పడుకున్న కవిత భుజంమీద తల పెట్టి, చేయి కవిత నడుము చుట్టూ వేసి, ఒక కాలు మడిచి కవిత తొడమీద ఉంచి నిద్ర పోతోంది స్మిత. స్మిత శరీరం సగం కవిత మీదే ఉంది. చేతితో కవిత నడుముని గట్టిగా పట్టుకుని, కౌగలించుకున్నట్టుగా పడుకుంది స్మిత. స్మిత గాఢ నిద్రలో ఉన్నట్టు వీపు లయబద్ధంగా కదులుతోంది.

ఒక అమ్మాయి తనని కౌగలించుకుని పడుకోవటం ఇదే జీవితంలో మొదటిసారి కవితకి. ఎందుకో తెలియకుండానే, గుండె ఝల్లుమంది. అలా కౌగలించుకుని పడుకుంటే చాల బావుంది. "ఎందుకు ఇలా అనిపిస్తోంది. నన్ను పట్టుకుని పడుకుంది అమ్మాయి కదా! మగవాడైతే నా excitement కి అర్థం ఉంది", అనుకుంది. మనసంతా ఏదోగా అనిపించింది. ఏదో కావాలి అనిపించింది. "ఇప్పుడు పక్కన సురేష్ ఉండి ఉంటేనా!" అనుకుంది. సురేష్ పక్కన ఉంటే ఏమి చేసేదో మనసులో మెదిలేసరికి, తెలియకుండానే చిరునవ్వు నవ్వుకుంది. ఏదో కావాలి అన్న కోరిక ఇంకా ఎక్కువైంట్టు అనిపించింది.

"నాకు అసలే ఇలా ఉంటే, ఇప్పుడే స్మిత నాకు ఇంత దగ్గరగా పడుకోవాలా" అని ముద్దుగా విసుక్కుంది స్మితని. స్మిత తనకి చాలా దగ్గర వ్యక్తిలా అనిపించింది. మళ్ళీ చాలా నచ్చేసింది. "ఊరికే బయటకి దూకుడుగా ఉంటుంది కానీ, మనసులో చాలా చిన్నపిల్ల. చూడు ఎలా చిన్నపిల్లలా హత్తుకుని పడుకుందో" అనుకుంది కవిత. రెండు చేతులూ స్మిత చుట్టూ వేసి, కొంచం దగ్గరగా హత్తుకుంది. ఇప్పుడు ఇద్దరూ ఒకరి కౌగలిలో ఒకరు ఉన్నారు. చాలా బావుంది ఇలా స్మితని పట్టుకుని పడుకుంటే. స్మిత కాలుని మోకాలి దగ్గర పట్టుకుని ఇంకొంచం దగ్గరకి లాక్కుంది. స్మిత నిద్రలోనే కొంచం కదిలి, ఇంకా దగ్గరికి వచ్చి, ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుని పడుకుంది. వాళ్ళిద్దరూ మంచంమీద పడుకుంది ఒక మనిషా ఇద్దరా తెలియనంత బిగి కౌగిలిలో పడుకుని ఉన్నారు. స్మిత శ్వాస వెచ్చగా కవిత బుగ్గకి తగులుతోంది.

స్మిత లేచిందేమోనని తల తిప్పి చూసింది కవిత. దాదాపు బుగ్గని తాకుతూ ఉన్న స్మిత మొహం ఇప్పుడు కవితకి అంగుళం దూరంలో ఉంది. కవిత ముక్కు స్మిత ముక్కుని తాకుతోంది. స్మిత ప్రశాంతంగా నిద్ర పోతోంది. కవిత మనసులో మెదిలిన ఆలోచనకి కవిత హృదయం వేగంగా కొట్టుకుంది. ఒక్క క్షణం స్మితకేసి జాగ్రత్తగా చూసింది కవిత. రెండు చేతులూ స్మిత భుజం చుట్టూ వేసి, కొంచం దగ్గరకి లాక్కుంది. కళ్ళకి కళ్ళు, ముక్కుకి ముక్కు, పెదాలకి పెదాలు అర అంగుళం కంటే దగ్గరగా ఉన్నాయి. కవిత కళ్ళు మూసుకుని, మొహం ముందుకి జరిపింది. స్మిత పెదాలు కవిత పెదాలకి మెత్తగా తగిలాయి. కవిత వంట్లో రక్తం వేగం రెండింతలైందనిపించింది. స్మిత పెదాలు మెత్తగా, ఎచ్చగా ఉన్నాయి. స్మిత పెదాలని తన పెదాలతో గట్ట్గిగా నొక్కి ముద్దు పెట్టుకుంది. ఎతో సున్నితంగా అనిపించినాయి స్మిత పెదాలు. ముద్దు తియ్యగా అనిపించింది. ఇంకో రెండుసార్లు గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది. తర్వాత నాలుక చివరతో స్మిత పెదాలని రుచి చూసింది. నెమ్మదిగ నాలుక చివరని స్మిత పెదాల మధ్యలోకి పోనించి, ఇంకా లోపలకి పోనించి పళ్ళిని తాకింది. పెదాలని సున్నితంగా కొరికింది.

హటత్తుగా, " ఛ, ఇదేంటి ఇలా చేస్తున్నాను! నాకు పెళ్ళి అయ్యింది. స్మితకీ పెళ్ళి అయ్యింది. పైగా ఇంకొక అమ్మాయిని ముద్దు పెట్టుకోవటం ఏమిటి!" అనుకుంది కవిత. కానీ ఏదో చేసేయాలి అన్న కోరిక కవిత మనసుని పూర్తిగా ఆక్రమించింది. "పర్వాలేదు, సురేష్ ఉంటె ఇలాంటి అవసరం ఉండేది కాదు. సరదాగా ఇంకొక అమ్మాయిని ముద్దు పెట్టుకుంటే తప్పేంటి?" అనుకుని సమాధాన పరుచుకుంది.

స్మితని కౌగిలిలోనించి వదిలి, చేయి స్మిత వీపుమీదగా పోనించి, పిరుదు మీద ఆనించింది. గుండ్రంగా,నున్నగా ఉన్న స్మిత పిరుదుని తడిమింది. panty line ని వేలితో రాసింది. మధ్యలో బట్టలు అడ్డం లేకపోతే ఎంత బావుండేది, అనుకుంది. ఇంత గట్టి, నున్నటి పిరుదుమీద బట్ట లేకుండా తల ఆనించి పడుకుంటే ఎంత బావుంటుంది. మళ్ళీ ఇందాక అనాచ్చాదిత పయోధరాలతో తన ముదు నడుస్తున్న స్మిత గుర్తు వచ్చింది.

ఏది ఆ బిగి వక్షం అనుకుంటూ, చేయి వాళ్ళిద్దరి శరీరాల మధ్య దూర్చి, స్మిత వక్షం దగ్గరకు చేర్చింది. ఇంకా గాఢ నిద్రలో ఉందని నిర్ణయించుకుని, చేతిని నెమ్మదిగా వక్షానికి తాకించింది.
మెత్తగా చేతికి తగిలిన స్తనాన్ని, అరచేతితో కప్పింది. గట్టిగా నొక్కాలి అన్న కోరికని ఆపుకుంటూ, సున్నితంగా నొక్కింది. బావుంది చిన్న స్తనం. లోపల బ్రా లేదేమో, దాని సున్నితత్వం చేతికి తెలుస్తోంది.
వేలితో గుండ్రంగా రాస్తు, చనుమొనని తాకింది. చనుమొన అనూహ్యంగా గట్టిగా ఉంది. భలే ఉంది అనుకుంది. దీన్ని ఒకసారి నోట్లో పెట్టుకుంటే! అమ్మో స్మిత లేస్తుంది. కానీ, కవితని తెలియని ధైర్యం ఆవహించింది. సాధ్యమైనంత నెమ్మదిగా కిందకి జారింది. మధ్యలో ఒకటి రెండు సార్లు స్మిత లేచిందేమో అని చూసింది. స్మిత కొంచం కూడా కదల్లేదు. మొహం స్మిత వక్షాలదాకా వచ్చాక ఆగింది. గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంటే, నోటితో నెమ్మదిగా స్మిత చనుమొన అందుకుంది. పెదాల మధ్యలో కొంచం మెత్తగా, కొంచం గట్టిగా, స్మిత గుండెతో పాటు అదురుతూ ఉన్న చను మొనని పెదాలతో నొక్కిపట్టుకుంది. వదిలేసి ముద్దు పెట్టుకుంది. వక్షాల మధ్యలో ముద్దు పెట్టుకుంది. పుట్టు మచ్చ ఇక్కడే ఉంది అనుకుంది. మళ్ళీ చనుమొనని నోటిలో పెట్టుకుంది. దాన్ని ఎంత అనుభవించినా కవితకి తనివి తీరటం లేదు. వొళ్ళంతా వేడిగా అయిపోయింది. స్మిత మీద పడుకుని, వొళ్ళంతా ముద్దు పెట్టుకోవాలని ఉంది. పళ్ళ మధ్యలో సుతారంగా పట్టుకుంది చను మొనని. చేత్తో స్మిత తొడని కాళ్ళ మద్యలోకి లాక్కుంది. అనుకోకుండా గట్టిగా తగిలింది స్మిత తొడ కాళ్ళ మధ్య. ఒక్కసారి ఉప్పొంగిన ఆనందంతో కొంచం గట్టిగా కొరికింది!

స్మిత కదిలింది. కొంచం మూలిగిందా అని కూడా అనిపించింది. చటుక్కుమని వదిలేసి, తల ఎత్తి స్మిత కేసి చూసింది. స్మిత ఇంకా నిద్ర పోతోంది. కొంచం కూడా లేచిన సూచన లేదు. కవితని ఒక్కసారి భయం ఆవహించింది. అమ్మో, స్మిత లేస్తే ఇంకేమన్నా ఉందా. ఇంత మంచి స్నేహం దెబ్బ తింటుంది. మళ్ళీ సర్దుకుని పడుకుంది కవిత. స్మిత మోకాలు పై భాగం ఇంకా కాళ్ళ మధ్యలో తగులుతోంది. రెండు కాళ్ళు దగ్గరికి జరిపి, స్మిత కాలిని నొక్కి పట్టుకుంది.

కొంసేపు కవిత కాళ్ళు కదులుతూనే ఉన్నాయి. ఒక అరగంట తర్వాత నిద్ర పోయింది.

* * * *

పొద్దున్న లేచి స్మిత ని చూసేసరికి కవితకి కొంచం guilty గా, భయంగా అని పించింది. రాత్రి ఏమి జరిగిందో స్మిత కి తెలుసా? స్మిత మాత్రం మామూలుగానే ఉంది. స్మిత ఏమీ అడగక పోయేసరికి, కవిత కొంచం ఊపిరి పీల్చుకుంది. " ఇంక ఇలాంటి పని ఎప్పుడూ చేయ కూడదు. అసలు ఏమైంది నాకు! ఏదో మతి పోయినట్టుగా ప్రవిర్తంచాను నిన్న రాత్రి. స్మితకి మెలకువ రాలేదు కాబట్టి సరిపోయింది!' చాలా సిగ్గుగా అనిపించింది కవితకి.

సురేష్, ప్రవీణ్లు ఫోను చేసి, వాళ్ళు ఆ రాత్రికే వచ్చేస్తున్నాము అని చెప్పారు.

ఇద్దరూ తయారయ్యాక, కవిత, స్మిత కలిసి పనికి బయల్దేరారు. కవిత డ్రైవ్ చేసి, స్మిత ని వాళ్ళ ఆఫీస్ దగ్గర దింపింది. కార్లో నిన్న చేసిన షాపింగ్ గురించి, నిన్న ఎంత సరదాగా గడిచిందో అంటూ మాట్లాడుకున్నారు.

స్మితని దింపేస్తుంటె, కవితకి బాధగా అనిపించింది. " ఇదేంటి ఈ అమ్మాయిని ఇంతగా ఇష్టపడుతున్నాను! హటాత్తుగా ఎంత దగ్గర అయిపోయింది!" అనికుంది కవిత. స్మిత కారు దిగి ఆఫీస్ వైపు రెండు అడుగులు వేసి, వెనక్కి తిరిగింది. కవిత కారు అద్దం దింపి ఏమిటి అన్నట్టు చూస్తోంది. స్మిత కారు కేసి రావాలా వద్దో నిర్ణయించుకో లెక పోతున్నట్టు, ఒక్క క్షణం అక్కడే నుంచుంది. చివరికి, కారు దగ్గరికి వచ్చింది. కానీ, మొహంలో ఇంకా అనిశ్చయం తెలుస్తోంది. దగ్గరికి వచ్చి, మోచేతులు కారు కిటికీ అంచు మీద ఆనిస్తు, " ఏమీ లేదు, నిన్న సాయంత్రం నీతో షాపింగ్ కి వెళ్ళటం చాలా బావుంది అని చెప్పటానికి వచ్చాను" అంది. కానీ, స్మిత కళ్ళు దూరంగా చూస్తున్నాయి. మొహం కొంచం కలత పడుతున్నట్టు గా ఉంది. కవితకి అర్థంకాలేదు స్మిత మనసులో ఏమి ఉందొ. అయినా, నవ్వుతూ, " అవును నేను కూడా చాలా enjoy చేసాను". అని ఇంకా ఏదో చెప్పబోయింది.

కవిత ఏ మాత్రం ఊహించని క్షణంలో, స్మిత ముందుకి వంగి, కవిత పెదాల మీద చటుక్కున ముద్దు పెట్టుకుని, మరో మాటకోసం ఎదురు చూడకుండా, వెనక్కి తిరిగి, గబగబా నడుచుకుంటూ ఆఫీస్ కేసి వెళ్ళిపోయింది.

కవితకి నోట మాటరాలేదు. ఆశ్చర్యంతో, కొంచం భయంతో, అర్థం కాని ఆనందంతో, అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయింది. స్మిత ముందుకి వంగటం, మాట్లాడటానికి నోరు తెరిచిన కవిత కింద పెదవి మీద రెండు పెదాలు ఆనించటం, పెదాలతో గట్టిగా నొక్కి, చప్పుడు వచ్చేట్టు ముద్దు పెట్టుకోవటం, మొత్తం సెకండులో సగంలో జరిగిపోయింది. స్మిత ముద్దు మనసులో తిరుగుతుంటే, కొంచం ఆనందంగా, కొంచం అయోమయంగా ఆఫీస్ వైపు డ్రైవ్ చేసింది కవిత.

Ladies Day Out - Part II

కవిత పడుకునేటప్పుడు మాములుగా ్నైటీ కానీ తేలిక cotton చుడిదార్ కానీ వేసుకుంటుంది. సాధారనంగా రాత్రిపూట బ్రా వేసుకోదు. బట్టలు మార్చుకునేందుకు బాత్ రూం లోకి వేళ్ళిన కవిత, swim suit విప్పి పక్కన పెట్టి, ఒక్క క్షణం ఆలోచించింది. పరాయి ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు బ్రా లేకుండా పడుకోవటం ఎందుకని, రాత్రివేసుకునేందుకు అనువుగా ఉండే బ్రా పట్టుకొచ్చింది. కానీ, నిజానికి రాత్రి బ్రా అసౌకర్యంగానే ఉంటుంది. బ్రా వేసుకోబోతూ, ఆగి అలోచించింది. "స్మిత నా ముందు, ఏమీ లేకుండానే తిరుగుతూ ఉంటే, నాకు కనీసం డ్రస్సు కింద బ్రా లేకుండా తిరిగేందుకు సిగ్గు ఏమిటి!?" బ్రా వద్దని నిర్ణయంచుకుని, panty మీద చుడీదార్ వేసుకుని బయటకు వెళ్ళింది.

స్మిత అప్పటికే పక్క మీద ఉన్న బ్యాగ్ అవీ తీసేసి, పక్క తయారు చేసి ఉంచింది. స్మిత వాళ్ళది queen size మంచం. ఇద్దరు మనుషులు పడుకునేందుకు సరిగ్గా సరిపోతుంది. కొంచం విశాలంగా పడుకోవటానికి ఉండదు. పెద్ద పడక గది స్మిత వాళ్ళది. చాలా మెత్తటి పరుపు చాలా డబ్బు వెచ్చించి కొన్నారు. కవిత దానిమీద కూర్చుని, "పట్టు పరుపులా ఉంది" అనుకుంది. "ఇవాళ్టికి ప్రవీణ్ చోటు నీది" అంది స్మిత, మంచానికి కుడి వైపు చూపిస్తూ.

ఇద్దరూ పడుకుని దీపాలు ఆర్పేసినా, చాలా సేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నారు. స్మిత కాలేజీ గురించి, కవిత చెల్లెలి చదువు, పెళ్ళి గురించి, ఏమిటేమిటో మాట్లాడుకున్నారు. చివరికి మాటలు ఆగిపోయినాయి. కవిత సగం నిద్రలోకి వెళ్ళిపోతుంటే, స్మిత హటాత్తుగా అడిగింది, "నువ్వు పెళ్ళికి ముందు ఎవరినైనా ముద్దుపెట్టుకున్నావా?" అనుకోకుండా అడిగిన ప్రశ్నకి ఆశ్చర్య పోయింది కవిత. " ఏమిటీ!" అంది, కొంచం ఆశ్చర్యంగా, కొంచం నవ్వుగా. మళ్ళి అడిగింది స్మిత, "పెళ్ళికి ముందు.. ఎవరినైనా ముద్దుపెట్టుకున్నావా?"

కవిత నిశ్శబ్దంగా ఉంది కొంచం సేపు. "ఏమి చెప్పాలీ" అని ఆలోచించింది. నిజం చెబితే స్మితకి తను మరీ అంత "పప్పు సుద్ద" కాదు అని నిరూపించుకోవచ్చు. కానీ, పొరపాటున అసలు విషయం బటకి వస్తే! స్మితని నమ్మ వచ్చు, కానీ స్మిత ప్రవీణ్ కి చెప్పి, ప్రవీణ్్ పొరపాటున సురేష్ తో అంటే?
"అంత ఆలోచిస్తున్నావు అంటే ఏదో ఉందన్నమాటే! ఏమిటో చెప్పు" అంది స్మిత.
" చీ, చీ, అలాంటిది ఏమీలేదు", బొంకింది కవిత.
" అనుకున్నాలే", స్మిత నవ్వింది
" మరి నువ్వు"
" ఎవరికీ చెప్పవుగా?
" ఛ, ఛ, చెప్పను"
" ఒకతన్ని ముద్దుపెట్టుకున్నాను"
" నిజంగా!?" ఆశ్చర్యంతో కళ్ళు పెద్దవి చేసి అడిగింది కవిత. ఆశ్చర్యం పట్టలేక సగం లేచి, పక్కకు తిరిగి, కుడి మోచేయిమీద బరువు ఉంచి, స్మిత మొహం లోకి చూసింది
" నిజంగానే" అంది స్మిత ముసిముసిగా నవ్వుతూ.
" ఎలా? ఎవరు? ఎప్పుడు?" గుక్క తిప్పుకోకుండా అడిగింది కవిత.
" నేను పదవ తరగతిలో ఉన్నప్పుడు. మా ఇంటి ముందు గది ఒక డిగ్రీ స్టూడెంట్ కి అద్దెకు ఇచ్చాము. అమ్మ నాన్నతో గొడవపెట్టుకుంది కూడా, ఇంట్లో ఎదిగిన ఆడపిల్లలుంటె ఎవరో మగవెధవకి గది అద్దెకిచ్చారేమిటీ అని. నాన్న, ఛ, అదేంటి, అందరూ చెడ్డవాళ్ళు ఉంటారా ఏమిటి అంటు అద్దెకు ఇచ్చారు. అతను నాకేసి అదోరకంగా చూసేవాడు. కొన్నాళ్ళ తర్వాత, నా పక్కన్నుంచి వెళ్ళినప్పుడల్లా చెయ్యి తగిలించెవాడు. నాకు మహా సరదాగా ఉండేది, నన్ను ఒక అబ్బాఇ ఇష్టపడుతున్నాడంటే. మళ్ళీ ఎప్పుడూ చెయ్యి తగిలిస్తాడా అని ఎదురుచూసేదాన్ని. ఒకరోజు, నేను అతనికి మేడమీద ఒంటరిగా దొరికాను. దగ్గర్కు వచ్చి, నువ్వు చాలా బావుంటావన్నాడు. నేను, కొంచం కోపంగా చూసే సరికి భయంతొ వణికిపోయాడులే."
" అదేంటి, అతనంటే ఇష్టమే అన్నావుగా?"
" అదే మరి. అంత తేలికగా లొంగిపోతే ఎలా. అందుకని కొంచం కోపం నటించి, తర్వాత, మీరు కూడా బానే ఉంటారు అని చెప్పాను". అని చిన్నపిల్లలా నవ్వింది స్మిత.

కవిత కి ఇవన్నీ అంత కొత్త కాకపోయినా, అంత ధైర్యంగా చేసిన పని చెప్పుకుంటున్న స్మిత ఒక hero లా కనిపించింది. " ఈ అమ్మాయిలో అందమంతా తన ఆత్మస్థైర్యంలో ఉంది." కవితకి స్మిత ఒక అందమైన sports star లా కనిపించింది. ఇంత అందంగా, నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ ఉన్న అమ్మాయిని వదిలి ఒక్క రాత్రైనా ఎలా ఉండగలడు ప్రవీణ్ అనుకుంది. కవిత. అప్రయత్నంగా, ఈ సమయంలో, ఈ మంచం మీద, తనుకాకుండా ప్రవీణ్ ఉంటే ఏమి జరుగుతూ ఉండేతో ఊచించుకుంది. ఇందాక తను చూసిన స్మిత నగ్న శరీరాన్ని, ప్రవీణ్ ని, కొంత ఊహాత్మక శక్తి ని జోడించి, తన మనశ్చక్షువులో నగ్నంగా, ఒకరిమీద ఒకరు పడు దొర్లుతూ ఉన్న స్మిత ప్రవీణ్ లని చూసింది. తన ఊహలో, ఉద్వేగంతో గట్టిపడిన స్మిత చనుమొనని నోటితో అందుకోవాలని ప్రవీణ్ ప్రయత్నిస్తుంటే, స్మిత తోసేస్తోంది. ఇద్దరూ పెద్దగా నవ్వుతున్నారు. "అబ్బ అతను ఎంత ఆనందం అనుభవిస్తున్నాడు" అనుకుంది కవిత. మళ్ళీ అంతలోనే, "ఛీ, ఇదేంటి ఇలా ఆలోచిస్తున్నాను. నేను ఇంకొక అమ్మాయికి ఆకర్షితమవ్వటమేమిటీ" అనుకుని, మనసులోనీ ఆలోచనలని తుడిచివేసి స్మిత చెప్పే విషయం పై మనసు లగ్నం చెయ్యటానికి ప్రయత్నం చేసింది.

కవితకి ఇలా మరొక అమ్మాయి నచ్చటం ఇది మొదటిసారి కాదు. చిన్నప్పటినుంచీ, తనకంటే మెరుగైన ఆడపిల్లలని, చదువులో కానీ, ఆటలో కానీ, చలాకీ తనంలోకానీ మెరుగైన ఆడపిల్లలని, కవిత ఆరాధించేది. వాళ్ళి తన కళ్ళకి అందంగా, ఆహ్లాదంగా, గొప్పగా కనిపించేవాళ్ళు. నిజానికి చాలా sexy గా కనిపించేవాళ్ళు కవితకి. కానీ కవితకి మరొక అమ్మాయి తనకి sexy గా కనిపించగలదు అని తెలియదు. "అబ్బాయిలకి ఈ అమ్మాయి ఎంత sexy గా కనిపిస్తుందో కదా" అనుకునేది.

కవిత నిశ్శబ్దంగా ఉండటం చూసి స్మిత, "ఏయ్, నిద్ర పోతున్నావా" అని చెయ్యి పట్టుకుని లాగింది. చెక్కిలి కింద ఉన్న చెయ్యి కదిలిపోవటంతో, ఆధారం లేని కవిత, ముందుకి తూలి పడింది. తల వెళ్ళి స్మిత ఎడమ వక్షం మీద పడింది. కవితకి క్షణం తర్వాత అర్ధమైంది. తన కుడి చక్కిలి కింద మెత్తగా తగులుతోంది స్మిత వక్షమని. "ఇలా పడుకుంటే హాయిగా ఉంది" అనుకుంది. కానీ లేవాలని తెలుసు. చేయి మంచం మీద ఆనించి, లేవబోయింది కవిత. కానీ అంతలోనే స్మిత చేయి తన తలమీద సుతారంగా ఆనటం గ్రహించింది. లేచే ప్రయత్నంం విరమించుకుని అలాగే పడుకుంది. స్మిత తన చేతివేళ్ళ చివరలు కవిత జుట్టులోకి పోనించి, తలని నున్నితంగా నొక్కుటూ, వేళ్ళని వలయాకారంగా తిప్పుతోంది. ఆ స్పర్శలో ఎంతో ప్రేమ ఉంది, లాలన ఉంది. కవిత అలాగే కదలకుండా పడుకుంది. స్మిత గుండె చప్పుడు వినిపిస్తోంది. స్మిత పొట్టకి సమాంతరంగా కాళ్ళ వైపు చూస్తూ ఉంటే, స్మిత ఉచ్శాస నిశ్వాసాలకి పొట్ట నెమ్మదిగా కదలటం కనిపిస్తోంది. చెక్కిలి కింద స్మిత వక్షం మెత్తగా, వెచ్చగా ఉంది. "ఎంత హాయిగా ఉంది ఇలా పడుకుంటే" అనుకుంది కవిత మళ్ళీ. స్మిత ఒక చేతితో తల నిమురుతూ, ఇంకో చేయి కవిత భుజం చుట్టూ పొదవి పట్టుకుంటున్నట్టు వేసి, "నిద్ర వస్తోందా? పడుకుంటావా?" అని చిన్నగా మంద్రంగా అడిగింది. ఆ మాటలోని ప్రేమకి, వాత్సల్యానికి, ఆత్మీయతకీ కవితకి కళ్ళలో నీళ్ళు తిర్గిగాయి. స్మితని అలాగే గట్టిగా కౌగలించుకుని పడుకోవాలి అనిపించింది. కానీ మళ్ళీ తనకే అనిపించింది, "ఛా లేవాలి" అని.

నెమ్మదిగా లేచి, పక్కకి జరిగి ఇందాకటిలా పక్కకి తిరిగి పడుకుండి కవిత. "లేదు, అంత నిద్రరావటం లేదు." అంది. స్మిత కవిత కళ్ళల్లోకి లోతుగా చూస్తూ, " Are you sure?" అని అడిగింది.
" నిజంగానే. ఇంతకీ నీ కథ చెప్పు. అతను ఏమన్నాడు నువ్వు అలా అంటే"
స్మిత కొద్దిసేపు మాట్లాడలేదు. ఒక మనస్థితి నుంచి మొరక మనస్థితి కి వెళ్ళటానికి శక్తి కూడదీసుకుంటున్నట్టు నిస్శబ్దంగా ఉంది. తనని తను సంబాళించుకుంటున్నట్టు, తల విదిల్చి నవ్వింది.
" ఏముంది, కసేపు ఏదో గొణిగాడు. తర్వాత రాత్రికి గదికి రమ్మన్నాడు."
" వెళ్ళావా?" కవిత ఆశ్చర్య పోయింది.
" ఓ, వెళ్ళాను. రాత్రి అందరూ నిద్ర పోయాక రహస్యంగా వెనక తలుపు తీసుకుని వెళ్ళాని. అప్పుడు యవ్వనంలో తెలియలేదు కానీ, ఇప్పుడు తలుచుకుంటే భయమేస్తుంది. నాన్న చూసి ఉంటే బెల్టుతో కొట్టేవాళ్ళు! ఎలాగైతేనేం, అతని గదికి వెళ్ళాను. ఏవో చాల చెప్పాడు. నేను ప్రపంచంలోకల్లా అందమైన అమ్మాయినని, నన్ను చూసి అతను డంగైపోయాడని, నన్ను చూస్తూ ఉంటే అతనికి తిండి నిద్ర అక్కరలేదని. తర్వాత ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. నాకు చాలా బాగా అనిపించింది. బుగ్గమీద, మెడమీద, నుదురు మీద, చివరికి పెదాల మీద. పెదాల మిద చలా సేపు ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. కొంచం కొరికాడు కూడా. నా నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి కౌగలించుకుని, చాలా సేపు ముద్దు పెట్టాడు. నా ముద్దులో స్వర్గం ఉండి అన్నాడు. 15 ఏళ్ళ పిల్ల ఏమి వినాలనుకుంటుందో అన్నీ చెప్పాడు. ఒక అరగంట ఉండి వచ్చేసాను"

కవిత నవ్వుతూ వింటోంది. ఇప్పటిదాకా గమనించలేదు కానీ, కవిత ఇప్పుడు స్మిత కి ఇందాకటి కంటే దగ్గరగా పడుకుంది. ఎప్పుడో తనకి తెలియకుండానే ఒక చేయి స్మిత నడుము చుట్టూ వేసి వింటోంది. స్మిత పక్కభాగం దాదాపు కవిత వంటికి తగులుతోంది.

" అంతేనా జరిగింది?"
" ఇంకా ఉంది. మళ్ళీ రెండు రోజులకి వెళ్ళాను. ఈసారి, వెళ్ళ్గానే ముద్దు మొదలు పెట్టేసాడు. చేతులు నడుము చుట్టూ వేసి గట్టిగా కౌగలించుకున్నాడు, బుగ్గ కొరికాడు, పెదవులు కొరికాడు, నడుము మీద గిల్లాడు, అరచేతులు నా వెనక పెట్టి, butt squeeze చేసాడు. 15 ఏళ్ళ అమ్మాయిని కదా, నాకు ఎదో ఐపోయింది. ఎదో చేసేయాలనిపించింది. నేనుకూడా తిరిగి అతన్ని ఇష్టమొచ్చినట్టు ముద్దు పెట్టుకున్నాను. నేను అప్పట్లో లంగా జాకెట్టు వేసుకునేదానిని. ఎప్పుడూ విప్పాడో నా జాకెట్టు హుక్స్ అన్నీ విప్పేసాడు. ఒక్క అడుగు వెనక్కి వేసి, నా జాకెట్టు లాగి పారేసాడు. నా boobs కేసి చూసి అబ్బ అంత బావున్నాయో అన్నాడు. ఏమి బావున్నాయో మరి, అప్పటిలో నావి ఇంత ఉండేవి" అంది స్మిత పెద్దగా నవ్వుతూ. బొటనవేలు, చూపుడువేలు దగ్గరగా పెట్టి "చిన్నవి" అన్నట్టు చూపిస్తూ. కవిత కూడా పెద్దగా నవ్వేసింది.

స్మిత నవ్వుతూనే కొనసగించింది, " నాకు చచ్చే భయం వేసింది. కాని, బావుంది కూడా. ఒక పెద్ద అబ్బాయి నేనంటే అంత ఇష్టపడుతుంటే చాలా గర్వంగా కూడా అనిపించింది. అతను నా ఒళ్ళంతా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. ఎక్కువ సేపు almost-non-existant boobs దగ్గరే ఉన్నాడనుకో. తర్వాత నన్ను నెమ్మదిగా నడిపించుకుంటూ మంచం మీద పడుకో పెట్టాడు. అతని బనీను లుంగి విప్పేసాడు. మొదటిసారి నేను అంత hard-on చూడటం. మనసులో ఒక పక్కన లేచి పారిపోవాలని ఉంది, మరో పక్కన ఇంకా ఏమి చేస్తాడో చుడలని ఉంది. వచ్చి నామీద పడుకుని ఇంకా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు."

ఒక సారి ఆయాసంగా ఆగి గాలి పీల్చుకుంది. సాలొచనగా, తన నడుము చ్హుట్టూ ఉన్న కవిత చేతిని రెండు చేతుల్లోకీ తీసుకుని, కవిత గోళ్ళకేసి చూస్తూ, మళ్ళి చెప్పింది. " నీకు తెలుసుకదా, మన రోజుల్లా ఒక అబ్బాయి 'నేను నిన్ను ఇష్టపడ్డాన్ను' అని చెప్తే, 'నేను నిన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటాను' అని చెప్పినట్టే. అతని ఉద్దేశ్యం నన్ను పెళ్ళి చేసుకుందామనె అని అనుకున్నాను. అసలు అప్పటిదాకా అతను పెళ్ళి విషయం ఎత్తకపోతే, దీనిలో మాట్లాడేందుకు ఏముంది, అతను నన్ను పెళ్ళి చేసుకుందామనే అనుకుంటున్నాడు అనుకున్నాను. కానీ అతను నా లంగా పైకి లాగుతున్నప్పుడు ఎందుకైనా మంచిది అని అడిగాను, 'మనం పెళ్ళి ఎప్పుడు చేసుకుందాం?' అప్పటికి లంగా పూర్తిగా పైకి లాగేసి, intercourse రెడీ అయి పోతున్నాడు. నా ప్రశ్నకి హటత్తుగా ఆగిపోయి, నాకేసి ఆశ్చర్యంగా చూసాడు. 'పెళ్ళేమిటి?" అన్నాడు. 'అదేమిటి, నన్ను పెళ్ళి చేసుకోవా?' అని అడిగాను కోపంగా. అప్పటికి అతను నా మీద పడుకుని ఉన్నాడు. I could feel him between my legs. 'ఒక్క 10 నిముచాలు ఆగి మాట్లాడుకుందాం' అన్నాడు ఆత్రంగా. అతన్ని నా మీద నుంచి తోసేసి, లేచాను. తర్వాత చాలా చెప్పాడు. తన చెల్లెళ్ళుట, పేదరికంట, తన పెళ్ళికి చాలా కాలం ఉందిట. ఇవి చెప్తూ, నన్ను మంచం మీద పడుకోపెట్టాలని బలవంతంగా తోస్తున్నాడు. నాకు చచ్చే కోపం వచ్చింది. లేచి జాకెట్టు వేసుకుని బయటకు వచ్చేస్తుంటే, నా భుజాలు పట్టుకుని, 'please, please ఒక్క సారి' అన్నాడు. నాకు కోపం ఆగలేదు. అతను ఇంకా లుంగీ లేకుండానే ఉన్నాడు. hard-on ఇంకా సగం ఉంది. అక్కడ చర్మం పట్టుకుని గట్టిగా గిచ్చ్హి పారిపోయాను"

( సశేషం. Part III will be posted soon )

Ladies Day Out - Part I

గడియారం మూడు చూపించంగానే, teller మూసేసి, మేనాజర్ కి చెప్పి బయటికి వచ్చేసింది కవిత. మామూలుగా ఇంకా ఒక గంట ఉండి లెక్కలు చూసి బయలుదేరుతుంది. ఇవాళ్ళ ముందే మేనేజర్ అనుమతి తీసుకోవటం వల్ల కొంచం ముందే బయలుదేరింది. గబగబ నడుచుకుంటూ కార్ దగ్గరికి వెళుతుంటే, ఒకరు ఇద్దరు వెనక్కి తిరిగి చూడటం గమనించింది. పైకి ఇష్టం లేనట్టు నటించినా, అలా అందరూ తనని గుర్తించటం కవితకి ఇష్టమే.

హ్యాండ్ బ్యాగ్ passenger సీట్ లోకి విసిరేసి, డ్రైవెర్ సీట్ లో కూర్చుంది. కొంచం ఖరీదు ఎక్కువైనా, గొడవ చేసి, తనకి ఇష్టమైన Mazda Miata కారు కొనుక్కుంది కవిత. చిన్న కారు. కవిత లాగానే, సన్నగా, నున్నగా, అందంగా, style గా ఉంటుంది Miata. pant జేబులో నుంచి cell phone తీసి, స్మిత కి call చేసింది.

"నేను, కవితని. నా పని అయిపోయింది. మీ ఆఫీస్ కి రానా?"
"వచ్చేయి, నువ్వు వచ్చేలోపల నెను కూడా పని ముగించుకుంటాను." అంది స్మిత తియ్యగా. స్మితది తీయటి కంఠం. మంద్రం గా మాట్లాడుతుంది. స్వరంలో కొంచం గీరకూడా ఉండదు. చిన్నప్పటినుంచి సంగీతం నేర్చుకున్నందువల్ల, మాట్లాడినా సంగీతంలా ఉంటుంది.

సురేష్, స్మిత భర్త ప్రవీణ్ ఆ రోజు పొద్దున్నే బయలుదేరి training కి అని Florida వెళ్ళారు. ఆ రోజు బుధవారం. సురేష్, ప్రవీణ శుక్రవారం రాత్రికి కానీ రారు. సురేష్ ఇలా కవితని వదిలి వేరే ఊరు వెళ్ళటం ఇదే మొదటిసారి. ్ప్రవీణ్ అంతకముందు ఒకసారి ఇలాగే training కి వెళ్ళాడు. కవిత స్మిత ఒంటరిగా ఉండటం ఎందుకని, ఈ రెండురోజులూ ఇద్దరినీ రఘువాళ్ళింటిలోనే పడుకో మన్నాడు సురేష్.

సురేష్, ప్రవీణ్ పెళ్ళికి ముందునుంచి స్నేహితులు. కవిత స్మిత కూడా కలిసిన కొద్దిరోజులకే మంచి స్నేహితులయ్యారు. స్మితది చాలా కలుపుగోలు మనస్తత్వం. అందరితో గలగల మాట్లాడుతుంది. నవ్వుతూ నవ్విస్తూ ఉంటుంది. అందుకే స్మిత నచ్చింది కవితకి. స్మితకి కవిత నెమ్మది తనం నచ్చుతుంది. ఎప్పుడూ చిరునవ్వుతో ఉంటుంది. చాలా తెలివైనది. కవిత ఎక్కువ మాట్లాడకపోయినా, మనుషుల్ని వారి మనస్తత్వాలని సునిశితంగా గమనిస్తుంది. కవిత సిగ్గు చూస్తే స్మితకి బాగా ఏడిపించ బుద్ధి అవుతుంది.

ముందే అనుకున్నట్టుగా కవిత స్మిత కల్సి మాల్ కి వెళ్ళారు. అప్పుడప్పుడూ ఇలా మాల్ కి వెళ్ళటం వీళ్ళిద్దరికి అలవాటే. సురేష్ ప్రవీణ్ మాల్ కి వస్తే ఎక్కువ సేపు ఉండరు. కానీ కవితకి స్మితకి మాల్ లో ఊరికే తిరగటం చాలా ఇష్టం. అందుకే అప్పుడప్పుడూ వీళ్ళిద్దరూ కలిల్సి వస్తుంటారు. ఆ రోజు వారాంతం కాకపోయినా మాల్ చాలా సందడిగా ఉంది. పట్ట పగలైనా దీపాలు మెరిసిపోతున్నాయి. ఇంతమంది జనం కొనటానికి వచ్చి ఉండరు. చలా మంది ఊరికే చూసేందుకు వస్తుంటారు. కవిత స్మిత లకు కూడా కొనేందుకు ఏమీ లేదు. ఊరికే ఒక కొట్టు తర్వాత మరొక కొట్టు చూసుకుంటూ, కొనే వాళ్ళకంటే ఎక్కువగా ప్రతీ వస్తువు పరీక్ష చేస్తూ, comments చేసుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ తిరుగుతున్నారు.

Starbucks కాఫీ కొట్టు కనబడగానే, ఇద్దరి కాళ్ళూ యాంత్రికంగా అందులోకి వెళ్ళి పోయాయి. లోపల కాఫీ వాసన ఘుమాయిస్తోంది. ఎప్పుడూ జనమే ఆ కొట్లో. కాఫీ తాగేవాళ్ళే కాకుండా ఊరికే కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకునే వాళ్ళు కూడా. అక్కడ దొరికే కాఫీ రకాలకి అంతే లేదు. ఈ Starbucks కాఫీ కొట్లు ప్రతి ఊరిలో వీధి కి ఒకటి చొప్పున ఉంటాయి. కవిత మూలగా ఒక చోటు చూసుకొని కూర్చుంటే, స్మిత వెళ్ళి ఇద్దరికీ కాఫీ పట్టుకొచ్చింది. Starbucks లో మన ఇంట్లో లాంటి మంచి Brookbond కాఫీ దొరకదు. అందుకని, ఉన్నవాటిలో వాళ్ళిద్దరికీ ఇష్టమైన "Mocha" తాగుతారు వీళ్ళద్దరు.

తిరిగితిరిగి అలసిపోయి కవిత మౌనంగా కాఫీ తోగుతోంది. స్మిత్ కొంచంసేపు కవితని చూసి, చిలిపిగా నవ్వుతూ, "ఏమిటి ఆలోచిస్తున్నావు. ఇవాళ్ళ రాత్రికి మీ ఆయనతో 'program' ఉండదనా? చాలా దిగులు పడుతున్నట్టున్నావు" అంది. ఆలోచనలోనించి ఉల్లిక్కిపడి తేరుకుని, పెద్దగా నవ్వేసింది కవిత. స్మిత కవితలకి అన్ని విషలయాలూ మాట్లాడుకునే సాన్నిహిత్యం. ఉంది. కవితకి sex గురించి మాట్లాడాలంటే సిగ్గు కానీ, స్మితకి అలాంటిది ఏమీలేదు. ఎప్పుడూ కవితని ఏదో ఒకటి అని ఏడిపుస్తూ ఉంటుంది. " ఏమిటి నిద్రగా ఉన్నావు, రాత్రి ఎన్ని సార్లు అయ్యింది program", " ఇంత నీరసంగా ఉంటే రాత్రి ఏమి చేస్తావు, glucouse తాగి వెళ్ళు గదిలోకి" అలా ఏదో ఒకటి అంటుంది. కవితకి స్మిత అలా మాట్లాడితే ఇష్టమే. తిరిగి అనాలంటే సిగ్గు అడ్డమొస్తుంది.

కాఫీ పూర్తిచేస్తుండగా అంది స్మిత, " పక్కనే J.Crew ఉంది. వేసవికి swim suit కొనుక్కోవాలనుకున్నాంగా, ఇప్పుడే కొనేసుకుందామా?" ఇద్దరూ సరే అనుకుని, J.Crew బట్టల కొట్టుకి వెళ్ళారు. " దేశి ఆడవాళ్ళు అమెరికాలో swim suit లు కొనటం చాలా కష్టం. ఇక్కడి వాళ్ళు ఒళ్ళు ఎలా దాచాలీ అని కాకుండా, ఎలా చూపించాలి అని design చేస్తారు." అనుకుంది కవిత ఒక swim suit ని పరీక్షగా చూస్తూ. స్మితకి వేరే రకం ఇబ్బంది. తనకి సాధ్యమైనంత sexy గా వేసుకోవటం ఇష్టం. కానీ ప్రవీణ్ ఊరుకోడు. స్మిత కి shorts వేసుకోవాలని ఉంటుంది. ప్రవీణ్ full pants వేసుకో అంటాడు. వాళ్ళిద్దరికీ ఆ విషయం మీద ఎప్పుడూ ఏకాభిప్రాయం ఉండదు. "అబ్బ ఇది చూడు ఎంత బావుందో" అంది స్మిత ఒక నల్ల రంగు swim suit చేత్తో ఎత్తి పట్టుకొని కవితకి చూపిస్తూ. అది రేండు చిన్న గుడ్డపీలికలలా ఉంది. " ఇదా!" అంది కవిత ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ, "నిన్ను ప్రవీణ్ చంపేస్తాడు". "అదేగా బాధ" అంది స్మిత అసహనంగా చేతిలో swim suit పక్కకి విసిరేస్తూ, " అది కానీ వేసుకుంటే జనాలు చొంగలు కార్చరూ."

మొత్తంమీద స్మిత కి కావలసిన రకం దొరికింది. Two piece swim suit అది. పైన బ్రా కంటే కొంచం చిన్నగా ఒక టాప్, కింద panty కంటే కొంచం సన్నగా ఒక bottom. కవిత ముందు దాన్ని ఆడిస్టూ, " ఇదే మన swim suit" అంది. " రంగు బావుంది కానీ, పైన మరీ చిన్నదేమో? అంతా కప్పుతుందా అసలు" అంది కవిత అనుమానంగా చూస్తూ. స్మిత చిలిపిగా నవ్్వుతూ, " నీకైతే చాలదు. నీ సైజ్ పెద్దదికదా. మనకి అంత లేదు. బానే సరిపోతుంది." అని కన్ను కొట్టింది. కవిత లోపల గర్వంగా అనిపించినా, పైక కోపం నటిస్తూ నెమ్మదిగా ఒకటి వేసింది స్మిత భుజం మీద.

కవితకి అంత తేలికగా దొరకలేదు. ఇప్పుడు కొట్లలో ఉన్న swim suiut లు అన్నీ two piece లే. కవితకి పైన్నించి కిందదాకా కప్పే suit కావాల్లి. ఎంతో కష్టపడితే ఒకటి దొరికింది. " ఇదా? ఇది వేసుకుంటే ఏమి కనిపిస్తుంది ఒళ్ళు" అంది స్మిత కవ్విస్తూ. కవిత నవ్వి, " అదేగా కావాలీ" అంది. "నీ అందమైన నడుము ఎవరికీ చూపించవా" అంది స్మిత కవిత నడుముమీద గిచ్చుతూ. కవిత చిరునవ్వు నవ్వింది. "ఇది బానే ఉందిలే. tighs కొంచమన్నా కప్పుతోంది. one piece కదా చాలా cover చేస్తుంది." అంది కవిత తన చేతిలో ఉన్న suit ని, చేయి చాపి దూరంగా ఉంచి జాగ్రత్తా చూ్స్తూ. "సరే పద" అనుకున్నారు ఇద్దరూ.

ఆటవిడుపుగా, ఎంతో సరగాగా ఉన్న రోజున, ఇంటికి వెళ్ళి వంట చేసుకునే ఉత్సాహం ఇద్దరికీ లేదు. అందుకే దారిలో చైనీస్ restaurant లో తిని, ప్రవీణ్ వాళ్ళింటికి చేరారు ఇద్దరు. సరాసరి వెళ్ళి సొఫాలో వాలి పోయారు. "అమ్మా, నా పని అయిపోయింది" అంది స్మిత. "అవును కాళ్ళు లాగేస్తున్నాయి". ఇద్దరూ ఓపిక లేనట్టు ఒక అరగంట అలాగే కదలకుండా కూర్చున్నారు. చివరికి కవిత, "ఇంక లేచి పడక ఏర్పాట్లు చేద్దామా, మళ్ళి పొద్దున్నే పనికి వెళ్ళద్దు?" అంది. స్మిత నెమ్మదిగా లేవబోతూ, హఠాత్తుగా ఏదో గుర్తుకు వచ్చినదాలిలా, "ఇంతకీ మనం మన swim suit లు వేసుకొని చూడనేలేదు. పద try చేద్దాం" అంది, బ్యాగ్ పుచ్చుకొని పడక గది వైపు దారితీస్తూ. కవిత అనుసరించింది.

బ్యాగ్ లో ఉన్న రెండు swim suit లని, మంచం మీద గుమ్మరించింది స్మిత. కవితది కవితకి ఇస్తూ, "వేసుకు చూపించు" అంది. స్మిత తన suit పట్టుకొని, మంచం కి అటువైపు వెళ్ళి, suit ని మంచం మీద పడేసి, మొదట pant, తర్వాఅ చొక్క, తర్వాత బ్రా, విప్పి ఒకదాని వెనక ఒకటి మంచం మీద పడేసింది. panty విప్పబోతూ, కవిత లో కదలిక లేక పోవటం చూసి, ఆగి, నిటారుగా నించుని, "ఏమిటి? మార్చుకో" అంది.

అప్పటిదాకా తన suit చేత్తో పట్టుకుని, గబగబ బట్టలు విప్పుతున్న స్మిత కేసి చూస్తోంది కవిత. "పరాయి వాళ్ళ ముందు ఇంత సంకోచం లేకుండా, నగ్నంగా ఎలా ఉండగలుగుతారు" అనుకుంది. తనకు తెలియకుండానే, స్మిత వక్షాలు తనకంటే చిన్నవని, స్మిత తొడలు తనకంటే పెద్దవి, రెండు స్తనాల మధ్యలో పుట్టుమచ్చ ఉందని గమనించింది కవిత. అనుకోకుండా స్మిత తనకేసి చూడటంతో, కంగారుగా చూపు స్మిత ఒంటి మీదనుంచి మొహం మీదకు మరలుస్తూ, "బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి మార్చుకుంటాని" అంది కొంచం ఇబ్బందిగా. పెద్దగా నవ్వింది స్మిత. "ఏమిటి, నీకు సిగ్గా నాముందు మార్చుకోవటానికి?" అంది కొంచం ఆశ్చర్యంగా. కవిత మాట్లాడలేదు. "సురేష్ ముందు కూడా ఇలాగే సిగ్గు ప్డతావా?" అంది ఏడిపించటానికి పూనుకుంటూ. కవితకి చెప్పలేనంత సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. "అక్కడ మార్చుకుంటాలే" అంది. బాత్ రూం కేసి చూస్తూ.

మళ్ళి నవ్వింది స్మిత. ఉత్త panty మాత్రమె వేసుకొని ఉన్నా, అలాగే ఒక ఆడుగు వేసి, మంచం పక్కనే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది. తీరిగ్గా వెనక్కు ఆనుకుంటూ, "నువ్వు సురేష్ ముందు ఎంత సిగ్గు పడతావో చెప్పందే వెళ్ళేందుకు లేదు" అంది. అర్థనగ్నంగా ఉన్నా అలా కొంచం కూడా బిడియం లేకుండా, కుర్చీలో హాయిగా కూర్చున్న స్మితని చూసి కొంచం ఈర్ష్య పడింది కవిత. " తను కూడ అలా ఉండగలిగితే సురేష్ ఎంత పిచ్చెక్కిపోతాడొ కదా!" అనుకుంది. స్మిత మాత్రం, కుర్చీలో వెనక్కి జారిగిలపడి, కాలిమీద కాలు వేసుకొని, చేతులు కుర్చీ చ్హేతుల మీద ఆనించి, కొక కాలు ఆడిస్తూ, " నీ సంగతి చెప్పు", అంది రెట్టిస్తూ, " sex కూడా బట్తలు వేసుకొనే చ్చేస్తావా? లైట్ తీసేసి చేస్తారా?" అంది. సిగ్గుతో కందిపోతున్న కవితని చూస్తే మహా సరదా గా ఉంది స్మితకి.

క్షణం లో సగం సేపు స్మితని తేరిపార చూసింది కవిత. స్మిత కవితంత పొడుగు కాదు. అంత సన్నగా కూడా ఉండదు. కొంచం బొద్దుగా ఉంటుంది. కానీ శరీరంలో ఉండాల్సిన ఒంపులన్నీ ఉన్నాయి. సడుము సన్నమే, కొంచం పొట్ట ఉందేమో అని అనుమానం. కూర్చుని ఉండటం వల్ల పొట్టమీద అడ్డంగా రెండు మడతలు పడ్డాయి. స్మిత రంగు కూడా కొంచం తక్కువే. కానీ చాల అందమైన మొహం. కాలేజీలో ఉన్న రోజుల్లో మగపిల్లలు పడి చచ్చేవాళ్ళు స్మిత అంటే. కొనదేరిన ముక్కు, పెద్ద కళ్ళు, సన్నని పెదాలు. అన్నిటికన్నా ముఖ్యంగా ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండే మొహం. అలా కుర్చీలో panty మాత్రమే వేసుకొని, నిర్లక్ష్యంగా వెనక్కి వాలి నువ్వుతే, ఎదో adult magazine లో model లా ఉంది స్మిత.

"చిన్నవైనా చక్కటి boobs. మధ్యలో ఆ పుట్టుమచ్చ భలే ఉంది. ఎలా ఐనా ప్రవీణ్ అదృష్టవంతుడే" అనుకుంది. కవిత. స్మిత తనని ఆట పట్టిస్తోంది అని అర్థంం అయ్యింది. " నీతో నాకేంటిలే, నేను వెళ్తున్నాను" అని, తుర్రు మని బాత్ రూం వైపు వెళ్ళిపోయింది.

ఇద్దరూ swim suit లు వేసుకొని ఓకరిని ఒకరు పరీక్షగా చూసుకున్నారు. "నేను అలాటిది వేసుకోలేను కానీ, నువ్వు వేసుకుంటే చాలా బావుంది" అంది కవిత. "నువ్వు వేసుకున్నది కూడా చాలా బావుంది. ఏమీ కనపడకపోయినా నువ్వు sexy గా ఉన్నావు. ఇది వేసుకొని సురేష్ కి కనిపించu, వెంటనే program మొదలుపెట్టక పోతే చూడు" అంది. కవిత ఏమి అనలేదు. "మాటకి ముందు సిగ్గు నీకు" అంది స్ిత, కవితని swim suit అతుక్కుని, వొంపు తేలి అందంగా ఉన్న పిర్ర మీద టఫ్ మని ఒకట్ వేస్తూ.

స్మిత swim suit విప్పటం మొదలు పెట్టి, "బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి night dress వేసుకో, పడుకుందాం" అంది వెక్కిరిస్తూ. కవిత నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

పార్టి ఎన్నింటికి?

కవిత సురేష్ ల పెళ్ళి అయ్యి రెండు ఏళ్ళు దాటిన తర్వాత ఒక శనివారం...

అలవాటు ప్రకారం సురేష్ 10 గంటలకి లేచి hall లోకి వచ్చేసరికి, కవిత సోఫా లో కూర్చుని కాఫీ తాగుతోంది. కవిత ఆశ్చర్యం గా మొహం పెట్టి, "ఇంత పొద్దున్నే లేచావేంటి" అంది. సమాధనం చెప్పలేదు సురేష్. సరాసరి కవిత దగ్గరకి వచ్చి, కవిత తలమీద టప్ మని మొట్టి, కాఫీ లాక్కుని, పక్కన కూర్చున్నాడు. పెద్దగా చప్పుడు చేస్తూ ఒక గుక్క కాఫీ తాగి, "బావుంది, thanks," అన్నాడు. కవిత తల తడుముకుంటూ, "నా కాఫీ నాకిచ్చేయి" అంది. "మళ్ళీ కలుపుకో" అన్నాడు సురేష్ వికటంగా నవ్వుతూ. కాఫీ మీద ఆశ వదులుకుని, కవిత మళ్ళీ కలుపుకోవటానికి లేచింది.

సురేష్ అన్నాడు, "సాయంత్రం పార్టీకి ఏమి వేసుకుంటున్నావు?"
"ఏ పార్టీ?"
"చెప్పాగా, రఘు వాళ్ళింటిలో పార్టీ"
"ఎప్పుడు చెప్పావు? నాకు చెప్పలేదు. ఎప్పుడు పార్టీ?"
"అయ్యో, మర్చిపోయాను చెప్పటం. ఇవాళ్ళ సాయంత్రం. 7 కి పార్టీ, మనం 5 కి వెళితే వాళ్ళకి సహాయం చెయ్యచ్చు"
"మా బాబే, పార్టీ అయ్యాక చెప్పకపోయావు? అయినా 5 కి ఎందుకు? మీ friends అందరూ వస్తారు, కబుర్లు చెప్పుకోవచ్చు అని కదూ?"
"అరే, భలే కనిపెట్టేసావే?"
"7 కి వెళ్దాం. 5 కి వద్దు. అక్కడ నాకు బోరు కొడుతుంది"
"please, please 5 కి వెళ్దాం. friends అంతా వస్తారు"
"చూద్దాంలే"

****

సమయం దాదాపు 5 అయింది. అడుగుకి నాలుగు మెట్ల చొప్పున ఎక్కుతూ వచ్చి, హడావుడిగా ఇంటి తాళం తీసి, లోపలికి వచ్చాడు సురేష్. shorts, t-shirt వేసుకొని ఉన్నాడు. అప్పటిదాకా ఆడిన tennis కి చెమటలు కక్కుతూ, ఎక్కిన మెట్లకి రొప్పుతూ, గబగగా బూట్లు విప్పాడు. "కవితా, ఎక్కడ ఉన్నావు? tennis లో పడి పార్టీ సంగతి మర్చిపోయాను." అంటూ అరిచాడు. సమాధనం లేదు. "ఇంకా స్నానం అవలేదా ఏమిటి ఖర్మ" అనుకుంటూ, విసురుగా పడక గదిలోకి వెళ్ళాడు.

తలుపు తెరుచుకోవటం, కవిత కెవ్వుమని అరవటం ఒకే సారి జరిగాయి. అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చినట్లు ఉంది కవిత. మంచం మీద వేసుకోవాల్సిన బట్టలు ఉన్నాయి. తుడుచుకున్న తువ్వాలు కాళ్ళ దగ్గర పడి ఉంది. నీటి తుంపర్లు మాత్రమే ఆచ్ఛాదనగా, బంగారంలో ముంచి తీసిన బొమ్మలా ఉంది కవిత. సురేషి లోపలికి ప్రవేసించిన క్షణంలో నల్ల రంగు బ్రా చేతిలో పట్టుకొని, మెలికలు పడిన strap ని ఎలా సరిచేయాలా అని చూస్తోంది. అనుకోని సమయంలో అంతటి నగ్న సౌందర్యన్ని నాలుగు అడుగుల దూరంలో చూసి, ఒక్క క్షణం చేస్టలుడిగి నిలబడ్డాడు సురేష్.

పెళ్ళయిన రెండేళ్లలో కవిత నడుము కొంచం లావయి నునుపు తేలింది. బరువంతా ఒక కాలిమీద నిలిపి నుంచోవటం వల్ల, నడుముకి ఒక పక్క గులాబీ రేకుని వంచినట్టుగా కొంచం మడత పడింది. వృత్తలేఖితో గీసినంత క్రమమైన గుండ్రటి ఆమె స్తనాలు కొంతవరకూ ఆమె చేతిలో ఉన్న బ్రాతో కప్పబడి మబ్బుతో కప్పబడిన కొండల్లా ఉన్నాయి. తెల్లటి స్తనాలమీద లేత గోధుమరంగు స్తనాగ్రాలు చూడముచ్చటగా ఉన్నాయి.

పరిపూర్ణ అందాన్ని సంపూర్ణంగా చూసే లోపలే, "చూడకు, అటు తిరుగు" అని అరిచింది కవిత.
"పెళ్ళి అయ్యి రెండు ఏళ్ళయినా ఇంత సిగ్గు ఏమిటి నీకు" అన్నాడు సురేష్ విసుగు ప్రదర్శిస్తూ. నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగి నుంచున్నాడు.
సిగ్గుతో కందిపోయిన బుగలని చేత్తో తడుముకుంటూ, "అవును, ఎందుకు నాకు ఇంత సిగ్గు" అనుకుంది కవిత. పైకి మాత్రం " అలాగే ఉండు" అని చెప్పి గబగబా బ్రా వేసుకుంది. వేసుకున్నది ఖరీదైన "cleavage enhancing bra" అవటం వల్ల, రెండు స్తనాలు బాగా దగ్గరకి వచ్చ్హి, ఒకదాన్ని ఒకటి దాదాపు రాసుకుంటూ, అమాయకంగా మధ్యలో చిక్కుకున్న బంగారు గొలుసుని నలిపేస్తూ, ఇప్పుడు మరింత అందంగా ఉన్నాయి.

"వెనక్కి తిరగకు" అని వారిస్తూ, panty కూడా వేసుకుంది. నల్ల బ్రా కి సరిపోయేట్టుగా నల్లగా మిసమిసలాడే నల్లటి nylon-silk panty అది. ఆమె కటిభాగాన్ని అవసరమైనంత వరకే కప్పుతోంది. " ఎంతవరకూ వచ్చింది" అన్నాడు సురెష్ అసహనంగా. "లోపలవి అయినాయి, ఇంక చీర కట్టుకోవాలి" అంది. "అయితే తిరగచ్చు" అంటూ వెనక్కి తిరిగడు సురెష్. "ఏయ్, వద్దు." అంది కానీ, ఆ వారింపులో బలంలేదు. ఊరికే అనాలి కాబట్టి అంది. పైన్నుంచి కిందదాకా తేరిపార చూస్తున్నాడు సురేష్. ఎంత చూసినా తనివితీరని అందం ఆమెది. ఆమె నున్నటి భ్హుజాన్ని చూస్తూ, "అబ్బ ice-cream లాగా ఉంది, కొరికేసుకోనా?" అన్నాడు.

"అబ్బ, ఆశ. అయినా తొందరగా తెములు, మళ్ళీ ఆలశ్యం అయితే దారంతా సణుగుతావు." అంటూ, వెనక్కి తిరిగి, కింద పడిన తువ్వాలు తీయటానికి వంగింది.

గుండ్రటి, ఎత్తైన ఆమె పిరుదులు, వంగటం వల్ల మరింత నున్నగా, మరింత గట్టిగా కనిపుస్తున్నాయి. అంతటి అందాన్ని మోస్తూ, సున్నితమైన ఆమె తొడలు. క్షణంపాటు కన్నార్పకుండా చూసి, చటుక్కున ఆమె నడుము చుట్టూ చేయి పోనించి, మెత్తటి పొట్టమీద అరచేయి ఆనించి, దగ్గరకి లాక్కునాడు. ఆమెకి ఆలోచించే అవకాశం ఇవ్వకుండా, రెండవ చేత్తో తనవైపు తిప్పుకొని, పెదవులమీద, పెదవులు అనించి, గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.

"అబ్బా" అంది కవిత, ఎర్రగా కందిపోయిన పెదలని, అరచేతి వెనక భాగంతో తుడుచుకుంటూ. సురేష్ తన రెండు చేతులూ ఆమె వెనక్కి పోనించి, రెందు అరచేతులతో రెండు పిరుదులని గట్టిగా పట్టుకుంటూ, అంతకన్నా గట్టిగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఇద్దరి కటి భాగాలూ ఆనుకోగానే కవితకి అర్థం అయిపోయింది, ఏమి జరుగుతోందో. ఆమె ఎదో అనేలోపల మళ్ళీ ముద్దు.

ఒక సెకండు... రెండు... మూడు... నాలుగు.. ఐదు సెకండ్ల తర్వాత వదిలాడు ఆమె పెదాలని. ఈ ఐదు సెకండ్లలో ఎప్పుడో మరి, కవిత ఒక చేయి సురేష్ మెడ వెనుక, ఇంకొక చేయి నడుము మీదకి వెళ్ళి పోయాయి. ఒక క్షణం తర్వాత సురేష్ చేతులు ఆమె బ్రా హుక్స్ మీద ఉన్నాయి. మరో మూడు క్షణాలలో ఆమె బ్రా నేలమీద ఉంది. మరో క్షణం తర్వాత కవిత దిండులా వెల్లకిలా మంచం మీద పడింది.

ఆమె పడిన తాకిడికి, నీటి అలలలా పైకీ కిందకీ కదులుతున్న ఆమె వక్షాలు, సురేష్ చాతీ కింద పడి ఆగిపోయాయి.

*************

7 గంటలకి లోపలకి వస్తూ సురేష్ అన్నాడు రఘూతో, "sorry, కొంచం ఆలశ్యం అయ్యింది." మెడమీద పళ్ళగాటు ఎవరికీ కనపడకుండా చీర కొంచం పైకి లాక్కుంది కవిత.

పెళ్ళి కథ - రెండవ భాగం

పెళ్ళికి ముందు 3 నెలలు 30 ఏళ్ళలాగా ఉన్నాయి సురేష్ కి. వీలైనప్పుడల్లా ఫోను చేసి, సాధ్యమైనంత సేపు మాట్లాడేవాడు. ఆ మూడు నెలలు గడచి, భారతదేశం వెళ్ళే రోజు దగ్గరకి వచ్చేస్తుంటే, సురేష్ కి, ఉత్సాహం ఆగటంలేదు. భారతదేశంలో విమానం దిగి, అమ్మని, నాన్నని, అక్కని, ముఖ్యంగా కవితని కలిసే క్షణం ఊహించుకుంటే ఒళ్ళు పులకరిస్తోంది. ఆఖరి వారంలో గంటలు లెక్కపెట్టుకుంటూ గడిపాడు.

ఆఖరికి అనుక్కున్న క్షణం రానే వచ్చింది. 36 గంటలు ప్రయాణం చేసి, Frankfurt లో నిమిషాలు లెక్కపెట్టుకుని, చివరికి హైదరాబాదులో దిగాడు. అమ్మకోసం కళ్ళు airport అంతా వెతికాయి. ఎవరూ కనపడలేదు. హఠాత్తుగా ఒక అమ్మాయి మీద కళ్ళు ఆగిపోయాయి. కవిత! గుండె ఝల్లుమంది. ఫోటో లో లానే ఉంది. ఊహు.. ఇంకా బావుంది. గబగబ కవితకేసి నడిచాడు.

కవిత సురేష్ ని గుర్తు పట్టి చిరునవ్వు నవ్వుతోంది. మొహంలో ఆనందం, కంగారు, భయం కలసి వింత అందాన్ని ఇచ్చాయి. సురేష్ దగ్గరికి వచ్చి నుంచున్నాడు. గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. కవితకేసి ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి చూస్తున్నాడు. ఎంత అందంగా ఉంది! కవిత కొంచం తడబడుతూ చేతిలో ఉన్న పూలగుచ్ఛం అందించింది. ఎదో అన్నది కూడా. " అత్తయ్య గారు వాళ్ళు ఇంకా రాలేదు. traffic లో ఇరుక్కున్నారేమో" అని అన్నది అనుకుంటాను. సురేష్ విన్నాడు కానీ అర్థం కాలేదు. కవిత కళ్ళకేసి, పెదాలకేసి, కనుబొమ్మలకేసి, ఇది కలా నిజామా అన్నట్టు చూస్తున్నాడు.

"ఇదిగో అన్నయ్య కూడా వచ్చాడు" అంది కవిత. అప్పుడుగానీ, పక్కన ఇంకొక వ్యక్తి ఉన్నాడని కానీ, అతను తనకేసి వింతగా చూస్తున్నాడని కానీ గుర్తించలేదు సురేష్. కవిత అన్నయ్య కృష్ణ చెయ్యి చాచి, "బావున్నారా" అన్నాడు. మన లోకం లోకి వచ్చాడు సురేష్. కృష్ణ ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు కానీ, సురేష్ మనసంతా కవిత మీదే ఉంది. "ఎంత బావుందో" అనుకున్నాడు వందవసారి. పచ్చ చీర కట్టుకొని వచ్చింది కవిత. షిఫాను చీర. చక్కగా అన్ని వొంపులనీ అత్తుక్కుంటూ, కదిలినప్పుడల్లా శరీరంలో ప్రతి మడతతో పాటు కదులుతూ, కాలు కదిల్చినప్పుడల్లా కుచ్చిళ్ళు జలపాతంలాగా ముందుకి కదిలి మళ్ళీ సర్దుకుంటూ, కన్నుల పండుగగా ఉంది.

సురేష్ పరిస్థితి గమనించిన కవితకి చిరునవ్వు ఆగటంలేదు. సిగ్గుతో కళ్ళు నేలచూపులు చూస్తున్నాయి, గర్వంతో పెదాలు నవ్వుతున్నాయి. చాలా వింతగా కొత్తగా ఉంది కవితకి. సురేష్ కూడా బావున్నాడు. ఫొటోలో కన్నా కొంచం నల్లగా ఉన్నా బావున్నాడు. చాలా పొడుగు సురేష్. ఆరు అడుగులు ఉంటాడు. వొత్తైన జుట్టు. ఎత్తుకు అవసరమైన దానికన్న కొంచం సన్నగా ఉన్నాడు. తీరైన కనుముక్కులు పలువరుసాను. నచ్చేసాడు కవితకి. సురేష్ ని నిశితంగా గమనిస్తూ, మధ్యలో మాటలు కలుపుతోంది కవిత.

కవితని కలిసిన 10 నిమిషాలకే ఎన్నో కొత్త విషాలు తెలిసాయి సురేష్ కి. కవిత నవ్వితే చాలా బావుంటుంది. "మూ" "చూ" పలికేటప్పుడు పెదాలు సున్నాలా చుట్టి ముందుకి పెట్టినప్పుడూ చటుక్కున కొరికేయాలి అనిపిస్తుంది. కవిత ఎత్తు 5'5 ఐనా high-heels వల్ల 5'7 లాగా కనిపిస్తుంది. మాట్లాడేటప్పుడు మొహంమీద ఉన్న జుట్టుని వెడం చేత్తో వెనక్కి తోసుకుంటుంది - దాదాపు 10 సెకండ్లకి ఒక సారి. పొడుగు జడ అంటే నడుము దాకా అనుకున్నాడు. పిరుదులు దాకా ఉంది!

మాట్లాడుతూ, మాట్లాడుతూ కవిత పక్కకి తిరిగి కాళ్ళ మడమలు ఎత్తి Entrance కేసి చూసింది, సురేష్ అమ్మావాళ్ళు వస్తున్నారేమో చూడటానికి. సురేష్ గుండె మళ్ళీ ఝల్లుమంది. గుండె ఇంకా వేగంగా కొట్టుకోవటం మొదలు పెట్టింది. కవిత పక్కకి తిరగటంతో, ఆమె చీర కప్పని నడుమూ, చీర తగిలీ తగలకుండా ఉన్న left breast చక్కటి view లోకి వచ్చాయి. గట్టిగా ఊదితే కందిపోతుందా అనిపించేంత తెల్లటి నడుము. ఒక్క మడత కూడా లేని సన్నటి నడుము. చక్కటి గుండ్రని వక్షాలు. సురేష్ ఊహించిన దానికంటే పెద్దవే! అలాని మరీ పెద్దవి కాదు. చీర material తో కుట్టిన జాకెట్టు కావటం వల్ల, అది వక్షానికి గట్టిగా హత్తుకొని, బ్రా కుట్టుతో సహా, దాని ఆకారాన్ని ప్రస్పుటంగా ప్రదర్సిస్తోంది. పిరుదులు ఎలా ఊహించాడో, ఎలా కావాలనుకున్నాడో, అలాగే ఉన్నాయి. కొంచం పెద్దవి. వెడల్పు లేవు, ఎత్తు ఉన్నాయి. "అబ్బా, ఒక్కసారి అరచేయి పిరుదుమీద ఆనించి గట్టిgగా పట్టుకోగలిగితే! ఇంకా ఎన్నాళ్ళు ఆగాలో" అనుకున్నాడు.

అంతలోనే కవిత, " అదుగో వస్తున్నారు" అంటూ ఇటు తిరిగింది. సురేష్ తాటికాయలంత కళ్ళు చేసుకొని చూడటం గమనించిందో లేదో కానీ, ఆమె చెంపలు గులాబీ రంగుకి మారటం మాత్రం గమినించాడు సురేష్. అమ్మావాళ్ళు వచ్చారు, ఎదో మాట్లాడుతున్నారు, ఎవరో భుజం మీద తడుతున్నారు, వల్లి కౌగలించుకుంటోంది, సురేష్ కి మాత్రం ఏమీ తెలియటంలేదు. " ఒక్కసారి కవిత చేయి పట్టుకోవాలి." ఇదే అతని ఆలోచన.

అందరు కలసి బయలు దేరారు. సాధ్యమైనంత వరకూ కవిత పక్కనే ఉంటూ వచ్చాడు. కానీ చెయ్యి పట్టుకునే అవకాసం రాలేదు. అందరూ కలిసి సురేష్ పెదనాన్న వాళ్ళింటికి వెళ్ళారు. అక్కడే భోజనాలు. అదృష్టం కొద్దీ కవిత పక్కనే కూర్చునే అవకశం దొరికింది. బల్ల క్రింద నుంచి చేయి పట్టుకుంdదామా వద్దా అని కొంచం ఆలోచించాడు. "పెళ్ళికి ముందే చేయి పట్టుకుంటే ఏమైనా అనుకుంటుందా?" ఎమైతే ఐందిలే అని, నెమ్మదిగా చేయి పట్టుకున్నాడు. కవిత అందుకోసaమే చూస్తున్నట్టుగా తిరిగి గట్టిగా చెయ్యి పట్టుకుంది!

పెళ్ళి కథ - మొదటి భాగం

సురేష్ ఒక సాధారణ desi. Engineering చేసి, కొన్నేళ్ళు Hyderabad లొ పని చేసి, H1 తెచ్చుకొని, America చేరాడు. America వచ్చిన రెండు సంవత్సరాలకి పెళ్ళి చేసుకున్నాడు. పెద్దలు కుదిర్చిన సంబంధం. పెద్దవాళ్ళు తాంబూలాలు మార్చుకున్న తర్వాత, పెళ్ళి లోపల కొన్ని వందల డాలర్లు ఫోనుకి ఖర్చు పెట్టి కవితో మాట్లాడాడు. ఒకరిని ఒకరు చూసుకోక పోయినా, ఫోనులోనే ప్రేమించేసుకున్నారు.

సురేష్ కి కవిత మాట నచ్చింది, నవ్వు నచ్చింది, ఫొటో లొ చూసిన మొహం నచ్చింది. ఫొటో లొ మెడవెనక దాక్కున్న జడ నచ్చింది. పొడుగు జడ అని వాళ్ళ అక్క చెప్పింది కూడా. తాంబూలాల తర్వాత 3 నెలలు, కవిత కళ్ళని, పెదాలని, చెవులకు వేళాడె కెంపు జూకాలని, ఆకుపచ్చ బొట్టుని కలలలో చూసుకుంటూ కాలం గడిపేసాడు.

కాని ఒక అనుమానం. ఫోనులో కవితని అడగలేడు, అమ్మని, అక్కని అడగలేడు. అంతా బానే ఉంది కానీ, కవిత body ఎలా ఉంటుంది! ఫోటో లో మొహం వరకే ఉంది. అమ్మ "అమ్మాయి మరీ సన్నగా ఉండదు, అలాగని లావు కాదు" అని చెప్పింది. మరి సన్నటి నడుము ఉందో లేదో. వెనక నుంచి ఎలా ఉందొ. అన్నిటికన్నా సురేష్ కి ముఖ్యం, breasts ఎలా ఉంటాయో!

నిజానికి సురేష్ అక్కని అడగ వచ్చు. సురేష్ కి, అక్క వల్లి కి చాలా సాన్నిహిత్యం ఉంది. చాలామంది అక్క తమ్ముళ్ళ కన్నా వీళ్ళు చాలా close. వల్లి కూడా తమ్ముడికి కవిత గురించి చెబ్దామని తహతహలాడుతోంది. "నీ పంట పండింది, కవిత చాలా sexy గా ఉంది" అని చెప్దామంటే, phone దగ్గర ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరు.

(రెండవ భాగం త్వరలో)