Thursday, July 01, 2004

పార్టి ఎన్నింటికి?

కవిత సురేష్ ల పెళ్ళి అయ్యి రెండు ఏళ్ళు దాటిన తర్వాత ఒక శనివారం...

అలవాటు ప్రకారం సురేష్ 10 గంటలకి లేచి hall లోకి వచ్చేసరికి, కవిత సోఫా లో కూర్చుని కాఫీ తాగుతోంది. కవిత ఆశ్చర్యం గా మొహం పెట్టి, "ఇంత పొద్దున్నే లేచావేంటి" అంది. సమాధనం చెప్పలేదు సురేష్. సరాసరి కవిత దగ్గరకి వచ్చి, కవిత తలమీద టప్ మని మొట్టి, కాఫీ లాక్కుని, పక్కన కూర్చున్నాడు. పెద్దగా చప్పుడు చేస్తూ ఒక గుక్క కాఫీ తాగి, "బావుంది, thanks," అన్నాడు. కవిత తల తడుముకుంటూ, "నా కాఫీ నాకిచ్చేయి" అంది. "మళ్ళీ కలుపుకో" అన్నాడు సురేష్ వికటంగా నవ్వుతూ. కాఫీ మీద ఆశ వదులుకుని, కవిత మళ్ళీ కలుపుకోవటానికి లేచింది.

సురేష్ అన్నాడు, "సాయంత్రం పార్టీకి ఏమి వేసుకుంటున్నావు?"
"ఏ పార్టీ?"
"చెప్పాగా, రఘు వాళ్ళింటిలో పార్టీ"
"ఎప్పుడు చెప్పావు? నాకు చెప్పలేదు. ఎప్పుడు పార్టీ?"
"అయ్యో, మర్చిపోయాను చెప్పటం. ఇవాళ్ళ సాయంత్రం. 7 కి పార్టీ, మనం 5 కి వెళితే వాళ్ళకి సహాయం చెయ్యచ్చు"
"మా బాబే, పార్టీ అయ్యాక చెప్పకపోయావు? అయినా 5 కి ఎందుకు? మీ friends అందరూ వస్తారు, కబుర్లు చెప్పుకోవచ్చు అని కదూ?"
"అరే, భలే కనిపెట్టేసావే?"
"7 కి వెళ్దాం. 5 కి వద్దు. అక్కడ నాకు బోరు కొడుతుంది"
"please, please 5 కి వెళ్దాం. friends అంతా వస్తారు"
"చూద్దాంలే"

****

సమయం దాదాపు 5 అయింది. అడుగుకి నాలుగు మెట్ల చొప్పున ఎక్కుతూ వచ్చి, హడావుడిగా ఇంటి తాళం తీసి, లోపలికి వచ్చాడు సురేష్. shorts, t-shirt వేసుకొని ఉన్నాడు. అప్పటిదాకా ఆడిన tennis కి చెమటలు కక్కుతూ, ఎక్కిన మెట్లకి రొప్పుతూ, గబగగా బూట్లు విప్పాడు. "కవితా, ఎక్కడ ఉన్నావు? tennis లో పడి పార్టీ సంగతి మర్చిపోయాను." అంటూ అరిచాడు. సమాధనం లేదు. "ఇంకా స్నానం అవలేదా ఏమిటి ఖర్మ" అనుకుంటూ, విసురుగా పడక గదిలోకి వెళ్ళాడు.

తలుపు తెరుచుకోవటం, కవిత కెవ్వుమని అరవటం ఒకే సారి జరిగాయి. అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చినట్లు ఉంది కవిత. మంచం మీద వేసుకోవాల్సిన బట్టలు ఉన్నాయి. తుడుచుకున్న తువ్వాలు కాళ్ళ దగ్గర పడి ఉంది. నీటి తుంపర్లు మాత్రమే ఆచ్ఛాదనగా, బంగారంలో ముంచి తీసిన బొమ్మలా ఉంది కవిత. సురేషి లోపలికి ప్రవేసించిన క్షణంలో నల్ల రంగు బ్రా చేతిలో పట్టుకొని, మెలికలు పడిన strap ని ఎలా సరిచేయాలా అని చూస్తోంది. అనుకోని సమయంలో అంతటి నగ్న సౌందర్యన్ని నాలుగు అడుగుల దూరంలో చూసి, ఒక్క క్షణం చేస్టలుడిగి నిలబడ్డాడు సురేష్.

పెళ్ళయిన రెండేళ్లలో కవిత నడుము కొంచం లావయి నునుపు తేలింది. బరువంతా ఒక కాలిమీద నిలిపి నుంచోవటం వల్ల, నడుముకి ఒక పక్క గులాబీ రేకుని వంచినట్టుగా కొంచం మడత పడింది. వృత్తలేఖితో గీసినంత క్రమమైన గుండ్రటి ఆమె స్తనాలు కొంతవరకూ ఆమె చేతిలో ఉన్న బ్రాతో కప్పబడి మబ్బుతో కప్పబడిన కొండల్లా ఉన్నాయి. తెల్లటి స్తనాలమీద లేత గోధుమరంగు స్తనాగ్రాలు చూడముచ్చటగా ఉన్నాయి.

పరిపూర్ణ అందాన్ని సంపూర్ణంగా చూసే లోపలే, "చూడకు, అటు తిరుగు" అని అరిచింది కవిత.
"పెళ్ళి అయ్యి రెండు ఏళ్ళయినా ఇంత సిగ్గు ఏమిటి నీకు" అన్నాడు సురేష్ విసుగు ప్రదర్శిస్తూ. నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగి నుంచున్నాడు.
సిగ్గుతో కందిపోయిన బుగలని చేత్తో తడుముకుంటూ, "అవును, ఎందుకు నాకు ఇంత సిగ్గు" అనుకుంది కవిత. పైకి మాత్రం " అలాగే ఉండు" అని చెప్పి గబగబా బ్రా వేసుకుంది. వేసుకున్నది ఖరీదైన "cleavage enhancing bra" అవటం వల్ల, రెండు స్తనాలు బాగా దగ్గరకి వచ్చ్హి, ఒకదాన్ని ఒకటి దాదాపు రాసుకుంటూ, అమాయకంగా మధ్యలో చిక్కుకున్న బంగారు గొలుసుని నలిపేస్తూ, ఇప్పుడు మరింత అందంగా ఉన్నాయి.

"వెనక్కి తిరగకు" అని వారిస్తూ, panty కూడా వేసుకుంది. నల్ల బ్రా కి సరిపోయేట్టుగా నల్లగా మిసమిసలాడే నల్లటి nylon-silk panty అది. ఆమె కటిభాగాన్ని అవసరమైనంత వరకే కప్పుతోంది. " ఎంతవరకూ వచ్చింది" అన్నాడు సురెష్ అసహనంగా. "లోపలవి అయినాయి, ఇంక చీర కట్టుకోవాలి" అంది. "అయితే తిరగచ్చు" అంటూ వెనక్కి తిరిగడు సురెష్. "ఏయ్, వద్దు." అంది కానీ, ఆ వారింపులో బలంలేదు. ఊరికే అనాలి కాబట్టి అంది. పైన్నుంచి కిందదాకా తేరిపార చూస్తున్నాడు సురేష్. ఎంత చూసినా తనివితీరని అందం ఆమెది. ఆమె నున్నటి భ్హుజాన్ని చూస్తూ, "అబ్బ ice-cream లాగా ఉంది, కొరికేసుకోనా?" అన్నాడు.

"అబ్బ, ఆశ. అయినా తొందరగా తెములు, మళ్ళీ ఆలశ్యం అయితే దారంతా సణుగుతావు." అంటూ, వెనక్కి తిరిగి, కింద పడిన తువ్వాలు తీయటానికి వంగింది.

గుండ్రటి, ఎత్తైన ఆమె పిరుదులు, వంగటం వల్ల మరింత నున్నగా, మరింత గట్టిగా కనిపుస్తున్నాయి. అంతటి అందాన్ని మోస్తూ, సున్నితమైన ఆమె తొడలు. క్షణంపాటు కన్నార్పకుండా చూసి, చటుక్కున ఆమె నడుము చుట్టూ చేయి పోనించి, మెత్తటి పొట్టమీద అరచేయి ఆనించి, దగ్గరకి లాక్కునాడు. ఆమెకి ఆలోచించే అవకాశం ఇవ్వకుండా, రెండవ చేత్తో తనవైపు తిప్పుకొని, పెదవులమీద, పెదవులు అనించి, గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.

"అబ్బా" అంది కవిత, ఎర్రగా కందిపోయిన పెదలని, అరచేతి వెనక భాగంతో తుడుచుకుంటూ. సురేష్ తన రెండు చేతులూ ఆమె వెనక్కి పోనించి, రెందు అరచేతులతో రెండు పిరుదులని గట్టిగా పట్టుకుంటూ, అంతకన్నా గట్టిగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఇద్దరి కటి భాగాలూ ఆనుకోగానే కవితకి అర్థం అయిపోయింది, ఏమి జరుగుతోందో. ఆమె ఎదో అనేలోపల మళ్ళీ ముద్దు.

ఒక సెకండు... రెండు... మూడు... నాలుగు.. ఐదు సెకండ్ల తర్వాత వదిలాడు ఆమె పెదాలని. ఈ ఐదు సెకండ్లలో ఎప్పుడో మరి, కవిత ఒక చేయి సురేష్ మెడ వెనుక, ఇంకొక చేయి నడుము మీదకి వెళ్ళి పోయాయి. ఒక క్షణం తర్వాత సురేష్ చేతులు ఆమె బ్రా హుక్స్ మీద ఉన్నాయి. మరో మూడు క్షణాలలో ఆమె బ్రా నేలమీద ఉంది. మరో క్షణం తర్వాత కవిత దిండులా వెల్లకిలా మంచం మీద పడింది.

ఆమె పడిన తాకిడికి, నీటి అలలలా పైకీ కిందకీ కదులుతున్న ఆమె వక్షాలు, సురేష్ చాతీ కింద పడి ఆగిపోయాయి.

*************

7 గంటలకి లోపలకి వస్తూ సురేష్ అన్నాడు రఘూతో, "sorry, కొంచం ఆలశ్యం అయ్యింది." మెడమీద పళ్ళగాటు ఎవరికీ కనపడకుండా చీర కొంచం పైకి లాక్కుంది కవిత.